همبستگي رضايت از تصوير بدني زنان و ويژگي‌هاي جمعيت شناختي با نقش مشاركت ورزشي

مقدمه: تصوير بدني تجسم دروني از ظاهر بيروني فرد است كه درك نامناسب و نارضايتي از آن مي‌تواند به مشكلات مختلفي منجر شود. پژوهش حاضر با هدف تعيين همبستگي رضايت از تصوير بدني زنان و ويژگي‌هاي جمعيت شناختي با نقش مشاركت ورزشي شهرستان بوكان در سال 1393 صورت گرفته است. روش كار: اين مطالعه از نوع توصيفي-همبستگي است. 130 شركت كننده، حاضر به همكاري (65 نفر از افراد نمونه ورزشكار و 65 نفر ديگر غير ورزشكار بودند) از زنان شهرستان بوكان با محدوده سني 20 تا 30 سال بودند كه به روش نمونه‌گيري غيرتصادفي مرحله‌اي، وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه جمعيت شناختي و "پرسشنامه روابط چند بعدي خود – بدن" (Multidimensional Body-Self Relations Questionnaire: MBSRQ) با آلفاي كرونباخ 69/0 و روايي همزمان 60/0 در مطالعه حاضر بدست آمد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار اس پي اس اس نسخه 20 انجام شد. يافته‌ها: همبستگي پيرسون نمره كلي تصوير بدني با سن (39/0-)، وزن (29/0-) و سابقه تاهل (39/0-)، به صورت معكوس و با سابقه مشاركت ورزشي (63/0) و قد (31/0) به صورت مستقيم معنادار است. همچنين مي‌توان تا حدود 46 درصد واريانس نمره تصوير بدني را از روي متغيرهاي پيش بين در زنان تبيين كرد و سابقه مشاركت ورزشي و پس از آن وزن بهترين پيش بيني كننده از تصوير بدني بود. بين تصوير بدني و خرده مقياس‌هاي آن در دو گروه فعال و غيرفعال تفاوت معني داري (350/9= t ، 01/0 ? P) مشاهده شد. نتيجه گيري: بين افراد فعال از نظر جسماني با گروه غيرفعال تفاوت معني داري در تصوير بدني مشاهده شد و در اين مطالعه مشاركت ورزشي بهترين پيش بيني كننده تصوير بدني بود. لذا مشاركت در فعاليت بدني به منظور بهبود رضايتمندي از تصوير بدني پيشنهاد مي‌شود.

Introduction: Body image is the internal embodiment of individualʹs external appearance. The poor perception of body image can lead to several issues. This study is conducted with the aim to study the correlation between women’s body image satisfaction and demographic factors with the role of sport participation in the Boukan city in 2015. Methods: This study is a descriptive–correlational study. 130 participants in Boukan city (women with between 20 and 30 years) who were willing to participate (half of the participants were athletes and the other half non-athletes) were selected through random sampling. Data was collected with the demographic questionnaire and the “Multidimensional Body-Self Relations Questionnaire” (MBSRQ). Cronbachʹs alpha 0.69 and 0.60 concurrent validity was obtained in this study. Data was analyzed by SPSS/20. Results: The score of the body image had negative correlation with the age (-0.39), weight (-0.29 and years of marriage (-0.39). In contrast, the body image had positive correlation with physical activities (0.63) and the height of participants (0.31). Womenʹs body image scores is approximately explained with 46% variance of the predictor variables. For body image score, physical activities were the best predictor and the weight was the second best predictor. Moreover, there was a significant difference between body image and its subscales in active and inactive groups (t = 9.350, P ? 0.05). Conclusions: Analysis showed a difference in body image between athletes and non-athletes participants. In addition, physical activity was the best predictor of body image. Therefore, participation in physical activities is recommended for improving the body image satisfaction.