رونديابي و رده بندي عوامل موثر بر كاهش تراز آب زيرزميني با بهرهگيري از تبديالت موجك متقابل و ارتباطي؛ مطالعه موردي آبخوان دشت سيالخور

شناسايي عوامل تاثيرگذار در فرآيندهاي هيدرولوژيكي نقش مهمي را در مديريت منابع آب ايفا ميكند. در اين پژوهش با بهكارگيري تبديل موجك متقابل و ارتباطي بر روي سريهاي زماني بارش، دما و دبي خروجي ميزان تراثير تغييررات هر يك از اين پارامترها بر روي نوسانات تراز آب زيرزميني دشت سيالخور اولويتبندي ميگردد. تبديل موجك متقابل و ارتباطي ميزان تاثير متقابل و تاخير فاز دو سري زماني را نسبت به هم برآورد ميكند. اين تبرديالت بيرا نگر آن اسرت كه دو سري زماني در چه دوره و با چه تاخير فازي با يكديگر مرتبط هستند. براي اين منظور سريهاي زماني ترراز آب زيرزميني- دبي، تراز آب زيرزميني- بارش و تراز آب زيرزميني- دما بره صرورت زوجري وارد الگروريتم تبرديل موجرك متقابل و ارتباطي شده و ميزان تاثير و ارتباط متقابل ميان اين سريهاي زماني سنجيده ميشود. نتايج بهدستآمده از اين پژوهش بيانگر آن است كه سري زماني دبي كه نماينده تاثيرات انساني است برا ميرانگين ضرريب ارتبراط مروجكي 85/0 از سريهاي زماني بارش و دما كه نمايندهي تغييرات اقليم هستند با ميانگين ضريب ارتباط مروجكي بره ترتيرب 52/0 و 58/0 تاثير بيشتري را بر كاهش تراز سطح آبخوان دشت سيالخور دارد. بنابراين عوامل انساني از عوامل اقليمي در كاهش تراز آب زيرزميني اين دشت تاثيرگذارتر است.