نقش ابرازگري هيجاني و عوامل جمعيت شناختي در پيش بيني رضايت زناشويي زنان

The role emotional expressiveness and demographic factors in predicting marital satisfaction among women

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابرازگری هیجانی و عوامل جمعیت شناختی با رضایت زناشویی زنان متأهل انجام شد.پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردی و از نظر روش جمع­آوری داده­ها از نوع همبستگی است. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر را كلیه­ی زنان متأهل منطقه 5 شهر تهران در سال 1392 تشكیل دادند. نمونه شامل 282 زن متأهل بودند كه به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ 47 سوالی و ابرازگری هیجانی خانواده هالبرستات و همكاران بود. برای تجزیه و تحلیل داده­های پژوهش از همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد نتایج نشان داد كه ابرازگری مثبت و تحصیلات با رضایت زناشویی زنان همبستگی مثبت و معنادار و بین  ابراز گری منفی و سن همبستگی با رضایت زناشویی زنان همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد كه در گام اول ابرازگری هیجانی مثبت 094/0درصد از رضایت زناشویی را پیش با ورود متغیر سن در الگوی چهارم 017/0 درصد به توان پیش بینی اضافه می­شود و با ورود متغیر مدت ازدواج در الگوی پنجم 011/0درصد به توان پیش بینی اضافه می­شود.  به طور كلی متغیرهای ابرازگری هیجانی مثبت ، ابرازگری هیجانی منفی، تحصیلات، سن و مدت ازدواج حدود 19 درصد از رضایت زناشویی را پیش بینی می كنند.از این اطلاعات می­توان در راستای تدوین و اجرای برنامه­های آموزشی و درمانی به منظور افزایش رضایت زناشویی زنان استفاده كرد.

The present study examined the relationship between demographic factors, emotional expressiveness and marital satisfaction among married women. Method: The study had application aims and was a correlation research. The statistical population was study of all married women in Tehran’s 5th regions, in 1392. The sample included 282 married women who were selected availability. The instruments were Enrich marital satisfaction questionnaire and emotional expression family Halberstat Gray et al. for data analysis Pearson correlation and hierarchical regression were used. Results showed that there is significant and positive relationship between emotional expressiveness and marital satisfaction with education, and significant and negative correlation between age and marital satisfaction with emotional expressiveness. Hierarchical regression results showed that in first step positive emotional expressiveness predicts 0/094 % of marital satisfaction and the entry of negative emotional expressiveness variables in second the power prediction added to 0/062 percent. Also entering the education variable in the third model could be increased to 0/09 %.. With the arrival of the age variables in the fourth model can be get 0/017 percent prediction. Entering marriage length variables in the fifth model the power prediction added to 0/011 percent. Generally positive emotional expressiveness, negative emotional expressiveness, education, age and length of marriage predicted about 19% of marital satisfaction This information can be used in order to develop and implement educational and therapeutic programs to enhance womenʹs marital satisfaction.