سيمان هاي آميخته يا سيمان هاي تيپ؟(مطالعه موردي:توليد سيمان پرتلند پوزولاني با خواص سيمان تيپ دو)

همزماني ورود صنعت سيمان به بازار رقابتي با افزايش هزينههاي انرژي و به دنبال آن هزينههاي توليد سيمان، اين صنعت بزرگ را با شرايط ويژه و جديدي روبرو ساخته است. نياز به كاهش قيمتهاي فروش در بازارهاي داخلي و خارجي و افزايش هزينههاي توليد سبب شده است تا نرخ سود آوري توليد سيمان به شدت تحت تأثير قرار گيرد. استفاده از افزودنيهاي شيميايي به منظور رسيدن به استانداردهاي جديد توليد سيمان بسيار رايج شده است. در اين تحقيق، مقايسه دو نوع سيمان، شامل سيمان پرتلند تيپ دو و سيمان پرتلند پوزولاني بر اساس آنچه در صنعت سيمان اصطلاحا مقاومتهاي اوليه (دو، سه و هفت روزه) ناميده ميشود، در مقياس آزمايشگاهي صورت گرفته است. بر اين مبنا، تاثير نوعي از بهبود دهندههاي كيفيت در مقادير متفاوت بر روي سيمان پوزولاني، جهت بهبود مقاومتهاي اوليه و صرفه جويي در مصرف كلينكر (نسبت به سيمان تيپ) مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. نتايج آزمايشات (بر مبناي معيار بلين cm/gr ۳۴۰۰) نشان ميدهد كه با افزودن ۰/۲ درصد از افزودني شيميايي به سيمان پوزولاني، مقاومتهاي اوليه به ميزان تقريبا ۳۰ و ۶۰ درصد نسبت به سيمان تيپ دو شاهد و سيمان پوزولاني افزايش يافته است. از مهمترين نتايج قابل ارايه اين تحقيق، صرفه جويي در مصرف كلينكر با توليد سيمانهاي آميخته، حداقل سازي زمان جهت استفاده بتن در ماشين آلات و ابزارهاي كار در صنايع بتني، صرفه جويي در مصرف انرژي و همچنين به حداقل رساندن قيمت تمام شده توليد و امكان جايگزيني محصولي با حرارت هيدراتاسيون متوسط به جاي سيمان تيپ دو ميباشد.