شناسايي مولفه‌هاي سازنده آموزش‌هاي مجازي در دوره‌ متوسطه‌ شهرستان‌هاي استان تهران

Identify the Constructive Components of Virtual Education in High schools of the Cities of Tehran Province

پژوهش حاضر، به شناسايي مؤلفه‌هاي سازنده‌ آموزش‌هاي مجازي در دوره متوسطه آموزش‌ و پرورش شهرستان‌هاي استان تهران، پرداخته‏ است. اين پژوهش يك پژوهش كاربردي و كمي است كه از نظر نوع مطالعه از نوع پيمايشي مقطعي بود. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان اداره كل آموزش ‌و پرورش شهرستان‌هاي استان تهران است. براي انتخاب گروه نمونه معرف و هم‌چنين، افزايش دقت اندازه‌گيري، از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي استفاده شد كه طي آن 181 نفر از كاركنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش اين پژوهش شامل پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته است كه پايايي آن با محاسبه ضريب‌ آلفاي كرونباخ برابر 0/97 بود. تجزيه ‌و تحليل داده‌ها در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي صورت گرفت و پاسخ آزمودني‌ها با آزمون تحليل عاملي اكتشافي با كمك نرم‏افزار SPSS مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفت. نتايج تحليل عاملي بيانگر آن بود كه مؤلفه‌هاي سازنده‌ آموزش‌هاي مجازي مشتمل بر ده عامل در 141 شاخص به اين ترتيب است: عامل اول برنامه‌ريزي آموزشي با 58 شاخص، عامل دوم يادگيري مطلوب با 21 شاخص، عامل سوم روابط با 14 شاخص، عامل چهارم بهره‌وري با 11 شاخص، عامل پنجم محيط‏ مجازي با 9 شاخص، عامل ششم بازخورد با 5 شاخص، عامل هفتم تكنولوژي آموزشي با 6 شاخص، عامل هشتم تفكر منطقي با 5 شاخص، عامل نهم برنامه‌ريزي درسي با 5 شاخص، و عامل دهم عدالت آموزشي با 7 شاخص كه در مجموع اين شاخص‌ها و عوامل حدود 45% واريانس كل آموزش‌هاي مجازي را تبيين مي‌كنند.

The present study has been designed to identify the constructive components of virtual education in the high schools of the cities of Tehran province. This research was practical and quantitative, which was a cross-sectional survey type. The statistical population included all employees of the department of education in Tehran province. A stratified random sampling method was used to select the representative sample group as well as increasing the accuracy of the measurements, during which 181 employees were selected as a sample. The measuring instrument of research was a researcher-made questionnaire and its reliability according to Cronbach's alpha coefficient was calculated as 0.97. Data analysis was carried out in two levels of descriptive and inferential statistics. The participants' response was analyzed by exploratory factor analysis using SPSS software. The results of factor analysis indicated that the components of virtual training consist of 10 factors and 141 indicators, as follows: The first factor is educational planning with 58 indicators, the second factor is favorable learning with 21 indicators, the third factor is relationship with 14 indicators, the fourth factor is productivity with 11 indicators, the fifth factor is virtual environment with 9 indicators, the sixth factor is feedback with 5 indicators, the seventh factor is educational technology with 6 indicators, the eighth factor is rational thinking with 5 indicators, the ninth factor is curriculum with 5 indicators, and the tenth factor is educational justice with 7 indicators. In total, these indicators and factors explain about 45% of the total variance of virtual training.