عنوان مقاله :
قضيه كندورسه و دموكراسي معرفتي: يك ارزيابي روش شناختي
عنوان به زبان ديگر :
Condorcet Theorem and Epistemic Democracy: A Methodological Appraisal
پديد آورندگان :
اردستاني، علي دانشگاه سمنان , ايزدي، اميرمحمد دانشگاه بين المللي امام خميني
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 42
كليدواژه :
هيئت داوري , دموكراسي معرفتي , قاعده اعداد بزرگ , قضيه كندورسه , دموكراسي مشورتي
چكيده فارسي :
يكي از مسائلي كه همواره انديشمندان مختلف درگير آن بوده اند ، تلاش براي اثبات روش درست دستيابي به تصميم صحيح و به واسطه آن، نظام سياسي ايده آل است. يكي از اين تلاش ها توسط ماركي كندورسه و در طرفداري از دموكراسي انجام شده است كه به قضيه كندورسه مشهور است . اين قضيه كه شكلي رياضي دارد، بر اين ديدگاه است كه براساس قانون اعداد بزرگ با فرض احتمال بالاي پنجاه درصد براي دستيابي هر فرد به تصميم درست ، با افزايش تعداد راي دهندگان، احتمال دستيابي به تصميم درست توسط يك جمع زياد به سمت صد درصد ميل مي كند. بااين حال، قضيه كندورسه بر مفروضاتي استوار بود كه به تدريج زير سوال رفت تا اينكه در دهه 1950 دوباره مطرح شد. اين امر مصادف با ظهور انديشه دموكراسي معرفتي بود كه موجب طرح مسائل جديدي شد. مقاله حاضر مي كوشد با بررسي وجوه مختلف قضيه كندورسه نشان دهد كه اين قضيه تا چه حد توانسته است به حل مشكلات روش شناختي و نظري اين نوع دموكراسي كمك كند. فرضيه ما اين است كه اثبات دو مفروض اساسي قضيه كندورسه، در شرايط كنوني برخلاف گذشته نشان مي دهد با همان قاعده اعداد بزرگ، اكثريت لزوما مصون از خطا نيستند و تصميم گيري درست منوط به پذيرش اصول و قواعدي مبنايي و حاصل مشورت آزادانه نخبگان است.
چكيده لاتين :
One of the issues that different scientists always face is to prove the correct method for achieving the correct decision and, thus, an Ideal political system. In this regard, one of the major efforts is of Marquis de Condorcet known as Condorcet Theorem. This is in favor of democracy and has formulated in a mathematical form. Given to the law of large numbers and assuming a high probability of fifty percent for each individual to make the right decision, it believes that the likelihood of the correct decision by a large numbers is desired to hundred with increasing the number of voters. However, it was based on assumptions that gradually were questioned until it was reignited in the 1950s. This coincided with the emergence of the idea of epistemic democracy that gives rise to new problems. To examine various aspects of the Condorcet Theorem, this article makes an attempt to show the extent to which it has been able to help solving the methodological and theoretical problems in this kind of democracy.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه علوم سياسي
عنوان نشريه :
پژوهشنامه علوم سياسي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 42 سال 1395