حس تعلق محله اي و نقش آن در مشاركت اجتماعي (مورد مطالعه: تهران، محله ارامنه الف)

Sense of Belonging to Neighborhood and its Role in Social Participation (Case of Study: Tehran, Armenians’ Region, A)

احساس تعلق و عضويت افراد در محله و احساس تأثيرگذاري و نفوذ آن ها بر محيط اجتماعي كه در آن زندگي مي كنند، ميزان مشاركت را افزايش خواهد داد. در واقع با افزايش احساس تعلق مكاني در افراد و به دنبال آن مشاركت؛ اجراي برنامه هاي مختلف اجتماعي، اقتصادي در اجتماع محلي با توفيق چشمگير همراه خواهد شد و سطح كيفيت زندگي افراد بهبود مي يابد. پژوهش حاضر با هدف تحليل نقش حس تعلق محله اي در ميزان مشاركت افراد، از لحاظ ماهيت، توصيفي- تحليلي و از نظر هدف كاربردي است. جامعه آماري آن را 120 نفر از ساكنين محله ارامنه الف، ناحيه 5، منطقه هفت شهرداري تهران، تشكيل مي دهند، كه از طريق نمونه گيري خوشه اي بصورت تصادفي انتخاب شده اند. داده ها به صورت ميداني و كتابخانه اي جمع آوري و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي استنباطي كلموگراف- اسميرنوف يا KS (جهت تعيين نرماليت داده ها)، آزمون همبستگي اسپيرمن و پيرسون (براي بررسي رابطه بين متغيرها)، و رگرسيون چندگانه براي تبيين اثرگذاري متغيرهاي مستقل بر وابسته، تحليل شده اند. در راستاي پايايي و روايي ابزار جمع آوري داده ها از آماره آلفاي كرونباخ (۰/۹۸۷) و روش اعتبار محتوا (قضاوت داوران و متخصصين) استفاده شده است. نتايج حاصل از يافته هاي پژوهش بيانگر آن است كه؛ از خصوصيات دموگرافيك ساكنين، سن و نوع مسكن ساكنين از لحاظ شخصي و استيجاري بودن، و از خصوصيات اجتماعي محله به ترتيب مشاركت، شناخت، و بهره وري محله اي با حس تعلق محله اي آنها ارتباطي معنادار، مثبت و قوي دارند. حس تعلق محله اي بر مشاركت جتماعي ساكنين (آمادگي داوطلبانه، كار گروهي و همكاري با نهادهاي محله اي) تأثير بسيار زيادي دارد.