تحليل رابطه سرمايه اجتماعي و نگرش زيست محيطي مردم روستايي (مورد مطالعه: بخش مركزي شهرستان دنا)

Analysis of the Relationship between Social Capital and Environmental Attitudes of the Rural People: The Case of the Central District of Dena County

دستيابي به اهداف توسعه پايدار روستايي بدون وجود حد مطلوبي از سرمايه اجتماعي محقق نخواهد شد. از طرف ديگر، پسوند پايدار در توسعه پايدار روستايي با محيط گرايي و رويكرد زيست محيطي به توسعه آميخته است و راه حل بحران هاي زيست محيطي تغيير نگرش انسان مي باشد. بنابراين با توجه به اهميت دو مسئله سرمايه اجتماعي و نگرش زيست محيطي در توسعه پايدار روستايي، هدف تحقيق حاضر تحليل رابطه سرمايه اجتماعي و نگرش زيست محيطي مي باشد. جامعه آماري تحقيق شامل 2500 سرپرست خانوار روستايي بخش مركزي شهرستان دنا بود كه براساس جدول كرجسي و مورگان، اندازه نمونه 300 سرپرست خانوار تعيين شد. نمونه گيري به صورت خوشه اي چند مرحله اي انجام گرفت. ابزار تحقيق، پرسشنامه بود و روايي پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان توسعه روستايي و پايايي سوالات با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ تأييد شد. نتايج آزمونt تك نمونه اي نشان داد در بين 5 مولفه سرمايه اجتماعي، 4 مولفه اعتماد اجتماعي، انسجام اجتماعي، هنجار اجتماعي و مشاركت اجتماعي به طور معني داري از حد متوسط بالاتر و مولفه شبكه اجتماعي به طور معني داري از حد متوسط پايين تر بود. هم چنين، بين 5 بعد نگرش زيست محيطي، ابعاد محيط‌گرايي، تعادل و بحران محيطي به طور معني داري بالاتر از حد متوسط و 2 بعد محدوديت در رشد و انسان محور به طور معني داري پايين تر از حد متوسط بودند. نتايج آزمون ضريب هم بستگي پيرسون نيز نشان داد بين دو متغير نگرش زيست محيطي و سرمايه اجتماعي رابطه اي وجود نداشت.