بررسي و مقايسه رئاليسم در عناصر داستاني دوستي خاله خرسه جمال زاده و زار صفر رسول پروياي

A Comparison of Realism Features In Two Contemporary Stories: “Dustiye Khaleh Kherseh” by Jamalzadeh and “Zarsafar” by Rasul Parvizi

انتشار يكي بود، ‌يكي نبود در سال 1300شمسي، جمال‌زاده را به عنوان بيانگذار داستان كوتاه ‌ايراني در دورۀ معاصر مطرح كرد و افراد زيادي به پيروي از شيوۀ وي پرداختند؛ رسول پرويزي از جمله كساني است كه به تقليد از سبك جمال‌زاده، اساس آثار خويش را بر ساده‌نويسي و طنزپردازي بنا نهاده و بدين طريق به نقد مسائل اجتماعي پرداخته است؛ مسائلي چون عشق، بي‌عدالتي و ظلم، فساد اخلاقي و خرافه‌پرستي، درون‌ماية داستان‌هاي اورا تشكيل مي‌دهد. مي‌توان گفت واقع‌گرايي و طنز، دو مختصۀ برجستۀ آثار او محسوب مي‌شود. در اين پژوهش ضمن بيان ويژگي‌هاي رئاليسم، چگونگي به كارگيري آنها را در دو داستان دوستي خاله خرسه جمال‌زاده و زار صفر پرويزي نشان داده‌ايم، به جز اين ميزان تأثيرپذيري يا تقليد پرويزي از جمال‌زاده نيز بررسي شده است. حاصل تحقيق نشان مي‌دهد كه پرويزي مقلد محض آثار جمال‌زاده نبوده، ‌در عين حال داستان‌هاي او پختگي و برجستگي آثار جمال‌زاده را ندارد؛ داستان‌هاي پرويزي بيشتر خاطره‌گويي يا طرحي ناتمام در شرايط اقليمي‌خاص همراه با زباني طنزآميز است.

The publication of Yeki bud, Yeki Nabud (Once upon a Time) in 1300 H.SH. introduced Jamalzadeh as the founder of Persian short story and many writers began to follow his style. Imitating Jamalzadeh, Rasul Parvizi has based his works on simple and satiristic writing, and thereby has criticized social issues like love, injustice, cruelty, immorality, and superstitions as the themes of his stories. Realism and satire are the two apparent features of his works. In this study, while introducing the features of realism, we indicate how these features are used in two stories: Jamalzadeh’s Dousti-ye Khaleh Kherseh (The Friendship of False Friends) and Parvizi’s Zarsafar. Furthermore, the rate of Parvizi’s imitation of Jamalzadeh’s works is considered. The results indicate that Parvizi is not a pure imitator of Jamalzadeh and his stories are not as mature and significant as jamalzadeh’s; they are mostly memory telling or an incomplete plan in some special geographical along with satirical language.