چيستي نسبت دين و سرمايۀ اجتماعي با نگرۀ فلسفي (مورد‌كاوي: پايش آيات قرآن در نظام وحياني)

The nature of relationship between relationship and social capital by a philosophical view (Case study: refining Holy Quran verses in inspirational system)

سرمایۀ اجتماعی مؤلفه‌ای است كه در حوزۀ مدیریت و علوم رفتاری و در نگرۀ فلسفی و وحیانی، به‌ویژه در كتاب‌های آسمانی به آن پرداخته شده و در سدۀ اخیر در حوزۀ تحقیقات مدیریت و فلسفۀ حیات انسانی به‌عنوان موضوعی حیاتی مطرح بوده است. در این مقاله كه دو جنبۀ نگاه وحیانی و نگرۀ علمی(مدیریتی) مطمح نظر خواهد بود، سعی كرده‌ایم با نگاهی میان‌رشته‌ای و حركت در مرزهای دانش به این مفهوم از منظر فلسفی، مدیریتی و دینی بپردازیم؛ از طرفی برخی سرمایۀ اجتماعی را دارای پایۀ عقلانیت فلسفی دینی می‌دانند. روش تحقیق تحلیل محتوا بوده است و با مطالعۀ تطبیقی و همگنی آیات وحیانی بر مؤلفه‌های مدل بانك جهانی در موضوع سرمایۀ اجتماعی به نتایج جالبی از این نگره رسیده‌ایم كه بیانگر تشویق دین مبین اسلام به عضویت در شبكه‌های غیررسمی است و نسبت قریب دین و سرمایۀ اجتماعی در فلسفۀ حیات را نمایان می‌كند.

  Social capital is a component in the field of management and behavioral and sciences and philosophical and inspirational views especially in holy books studied in recent century in the field of human life philosophy and management sciences as an inspirational topic. In present paper which addresses to two inspirational and scientific (managerial) aspects), we have tried to consider it in philosophical, managerial and religious terms through an interdisciplinary perspective and passing knowledge borders. On the other hand, some believe that social capital has a religious philosophical basis. The methodology is content analysis and by a comparative study and convergence of inspirational verses with the components of World Bank Model on social capital, we have achieved interesting outcomes which shows encouragement by Islam on membership in informal networks and