كاربست عنصر زمان در آفرينش داستان گيله‌مرد

Considering the role of factor tense within creating story of Gileh mard

روايت‌شناسي، رويكردي نوين در مطالعه متون مختلف از جمله ادبيات داستاني است؛ كه در پي كشف قواعد و امكانات حاكم بر گفتار روايي (متن) است. يكي از مولفه‌هايي كه در تحليل يك روايت مورد بررسي قرار مي‌گيرد عنصر زمان است؛ كه اولين بار ژرار ژنت فرانسوي به طور جدي به آن پرداخته و ظهور آن را در متن در سه سطح نظم، تداوم و بسامد بررسي كرده است. از آنجا كه در داستان گيله‌مرد بهره‌گيري از اين عنصر در پروردن داستان نقش اساسي دارد. در اين پژوهش برآنيم تا كاربست اين عنصر و تاثير آن را در روند شكل‌گيري داستان بررسي كنيم. به اين منظور ظهور سه تعين زماني را در اين داستان بررسي كرده و كاربرد و تاثير هر يك را جداگانه شرح داده‌ايم. هدف اين پژوهش آن است كه نشان دهد بزرگ علوي چگونه با بكارگيري بازي‌هاي زماني از تنگناي كوتاهي داستانش رسته و داستاني با فضا و شخصيت‌هايي پرورده ارائه داده است.

Narratologye is a novel procedure in study of various texts such as fictional literature. Which aimed at discovering rules of texts. Factor tense is one of the components which is considered while analyzing a narration. It was introduced by French Zherar zhenet for the first tense, who considered its appearance within text at three levels of regularity, frequency and continuity. Since the employment of this factor is seen prominently throughout creating the story of Gilah Mard, we are going to consider the role and efficiency of this factor on the trend of the story formation. To do this, we considered formation of three time Determination for the story and explained in flences and functions of them. The purpose of this study is demon stration of the fact that how Bozorg Alavi can escape from shortness of his story through employing time plays, and present a story full of created space and characters.