روان شناسي رشد اخلاقي، ارزشي و ديني در نوجواني و جواني

چگونگي رشد اخلاقي، ارزشي و ديني در نوجوانان و جوانان از موضوعات مهم روان شناسي رشد است كه روان شناسان بزرگ درباره آن به تحقيق و نظريه پردازي پرداخته اند. اين تحقيق تلاشي ديگر در اين راستا است كه مي كوشد تا چگونگي رشد و پرورش اخلاقي و ديني نوجوانان و جوانان را هم بر پايه دانش روان شناسي رشد و هم با تكيه بر يافته هاي دانش روان شناسي تربيتي، تبيين نمايد. سعي بر اين است كه با نگرشي نو چگونگي رشد اخلاقي و ارزشي نوجوانان و جوانان را بررسي و نظريه تازه اي را درباب مراحل شكل گيري و رشد ديني ارايه دهد. كيفيت تعامل اجتماعي با ديگران و پيامهاي اخلاقي كه دراين ارتباطها به نوجوانان و جوانان داده مي شود بسيار قويتر از آموزشهاي مستقيم اخلاقي است كه معلم يااستاد در كلاس درس ارايه مي كند. براي آنكه معلمان و والدين سهم مثبتي در رشد اخلاقي و ديني نوجوانان و جوانان داشته باشند بايد روابط محترمانه اي را با آنان ايجاد كنند. نوجوانان و جوانان نياز به راهنمايي دارند و اين راهنمايي بايد در جريان يك ارتباط متقابل محترمانه به آنان ارايه شود، چرا كه رشد اخلاقي و ديني نه فقط ناشي از تواناييهاي فكري بلكه همچنين حاصل چگونگي روابط با والدين و مربيان و معلمان و همسالان و نوع ارزشهاي اجتماعي ـ فرهنگي و عواطفي است كه در اين ارتباطها با نوجوانان و جوانان مبادله مي شود. تركيب پوياي ويژگيهاي انگيزشي، شناختي، عاطفي، اجتماعي و فرهنگي باعث مي شود وي پذيراي رفتار اخلاقي باشد، يعني هم به ارزشهاي اخلاقي اولويت بدهد و هم به خداوند و جاودانگي خير و فضيلت و ارزش انساني خود و ديگران ايمان داشته باشد. لازم به يادآوري است، به دليل حجم زياد مقاله، بخش نخست آن در شماره 29 فصلنامه آمده است و اينك در اين شماره قسمت دوم آن از نظر خوانندگان عزيز خواهد گذشت.