مباني روشهاي مشاوره باليني از منظر اسلام

هرچند مشاوره در مفهوم حرفه اي آن پديده اي جديد است و به عنوان يكي از دستاوردهاي دانش روان شناسي نوين و تمدن مغرب زمين در سده اخير تلقي مي شود، امّا به مفهوم وسيع هدايت و راهنمايي انسانها و كمك خواستن از افراد صاحب نظر و خردمند همواره مورد تاكيد اسلام و سيره معصومين(ع) بوده است. اسلام به عنوان مكتبي جامع و همه جانبه نگر براي سلامتي روح و روان انسان اهميتي فوق العاده قايل است. به همين جهت با ارايه برنامه ها و دستورات لازم تمهيدات لازم براي تحقق آن را فراهم نموده است، و اتفاقاً از همين زاويه است كه مي توان مساله مشاوره و روان درماني را از ديدگاه اسلام مورد بررسي و كنكاش قرار داد. در اين مقاله ضمن تبيين مفهوم مشاوره از نگاه روان شناسي معاصر و اسلام و بيان تفاوتهاي مفهومي مشاوره از اين دو منظر، استدلال شده است كه اسلام يك مكتب و نظريه مشاوره اي نيست بلكه نظام فكري، عقيدتي و رفتاري جامعي است كه چارچوبهاي كلي زندگي انسان سالم را ترسيم كرده و راههاي وصول به فلاح و سعادت نهايي را مشخص نموده است و امر مشاوره همچون ساير امور بشري بايد اصول و روشهاي خود را لااقل در جوامع اسلامي با اهداف، ارزشها و هنجارها، برنامه ها و تكاليف اعلام شده از سوي آن تطبيق دهد.