هنگامه هاي دعا و درمان

دعا در سراسر تمدن انسان و در تمام فرهنگ ها و اديان وسيله اي براي رهايي از گرفتاري ها، درماندگي ها، تحقق آرزوها و درمان آسيب هاي بدني و رواني بوده است. در قرآن كريم موارد فراواني از توسل پيامبران و مردمان به دعا آمده است. در اين گزارش با پژوهش در هنگامه هاي دعا در قرآن كريم و توجه به آنچه در هنگامه هاي روان درماني مي گذرد به پرسشهايي چند پاسخ مي دهيم: 1. آيا مراسم دعا با مراحل روان درماني مقايسه شدني است؟ چگونه؟ 2. آيا چگونگي و چندي سخن و واژه ها در قرآن كريم با آنچه در روان درماني به كار مي رود همساني دارد؟ 3. آيا شرايط پذيرش دعا در قرآن كريم، پيام هايي براي افزايش تاثيرپذيري روان درماني دارد؟ براي پاسخ به اين پرسشها، نخست بايد ديدگاه خود را در روان درماني روشن كنيم و سپس آن را با آنچه كه در قرآن كريم درباره دعا آمده است مقايسه و آن گاه نتيجه گيري كنيم.