تحليل رابطه اهداف و فريبكاري تحصيلي: نقش ميانجي عدم تعهد به اخلاق تحصيلي

Relationship between Achievement Goal Orientations & Academic Cheating: The Mediatifng Role of Academic Moral Disengagement

تقلب يا فريبكاري تحصيلي، يكي از پديده هاي غيراخلاقي رايج در نظام هاي آموزشي است كه با گسترش فناوري، به طور فزاينده اي تسهيل شده و شيوع پيدا كرده است. در اين پژوهش، اثر جهت گيري هاي هدف پيشرفت بر فريبكاري تحصيلي با واسطه گري عدم تعهد به اخلاق تحصيلي بررسي شده است. روش: پژوهش حاضر، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش، كليه دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي در نيم سال دوم تحصيلي 94-95 بودند. گروه نمونه شامل 200 نفر از دانشجويان دانشگاه شهيدبهشتي بودند كه با روش نمونه برداري دردسترس انتخاب شدند. ابزارهايي كه در اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است عبارتند از: نسخه تجديدنظر شده پرسشنامه هدف پيشرفت، مقياس عدم تعهد به اخلاق تحصيلي، مقياس فريبكاري تحصيلي. تحليل داده ها به شيوه مدل يابي معادلات ساختاري و با كمك نرم افزارهاي SPSS و AMOS انجام گرفت. يافته ها: نتايج تحليل داده ها نشان مي دهد رابطه بين جهت گيري هاي هدف تسلطي-گرايشي و تسلطي-اجتنابي با ابعاد مختلف عدم تعهد به اخلاق تحصيلي، منفي و معنادار و با وجوه فريبكاري تحصيلي، منفي و غيرمعنادار است. همچنين، رابطه بين جهت گيري هاي هدف عملكردي-گرايشي و عملكردي-اجتنابي با ابعاد مختلف عدم تعهد به اخلاق تحصيلي مثبت و معنادار و با وجوه فريبكاري تحصيلي، مثبت و غيرمعنادار بدست آمد. نتيجه گيري: به نظر مي رسد تلاش هاي مداخله اي و آموزشي براي افزايش تعهد اخلاقي فراگيران در كاهش رفتارهاي فريبكارانه آن ها، اثربخش است. اين يافته ها اطلاعات ارزشمندي براي دست اندركاران آموزشي كه هدف شان كاهش فريبكاري در محيط هاي علمي است فراهم مي كند و تلويحات مهمي در جهت آموزش اخلاقي فراگيران در بر دارد.

Academic cheating is one of the prevalent unmoral phenomena in educational systems that has been facilitated and spread increasingly with the development of technology. In this study، the effect of achievement goal orientations on academic cheating is investigated through the mediation of academic moral disengagement. Method: The present study is descriptive-correlation. The statistical population includes all students of Shahid Beheshti University in the second semester of 2016-2017. A total of 200 masters and Ph.D students were selected by convenience sampling. The measures used in this research are: Achievement Goal Questionnaire-Revised ، Academic Moral Disengagement Scale and Cheating Behavior Scale. Data analysis was performed by the Structural Equation Modeling through software’s SPSS and AMOS. Results: Results showed a negative significant relationship between mastery (approach and avoidance) goals and academic moral disengagement. Also، the relationship between mastery (approach and avoidance) goals and academic cheating was negative and insignificant. In addition، the relationship between performance (approach and avoidance) goals and academic moral disengagement was positive and significant. Also، the relationship between performance (approach and avoidance) goals and academic cheating was positive and insignificant. Conclusion: It seems that educational interventions for increasing academic moral engagement are effective in reducing of academic cheating. These findings provide valuable information for educators want to reduce cheating in scientific environments، and provide important implications for moral education of students.