عنوان مقاله :
هندواروپاييان، هندوايرانيان، خاستگاه و مهاجرت با تكيه بر مطالعات باستانشناسي
عنوان به زبان ديگر :
Indo-Europeans and Indo-Iranians, Origin and Migration; An Archeological Study
پديد آورندگان :
فيروزمندي شيره جيني، بهمن دانشگاه تهران , طاهري، محمد حسين دانشگاه تهران , رفيعي، نغمه دانشگاه بوعلي سينا
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1396 شماره 31
كليدواژه :
هندوايرانيان , هندواروپاييان , مهاجرت , آريايي
چكيده فارسي :
مطالعه در مورد مردمان هندواروپايي آغازي و هندوايراني آغازي همواره از موضوعات پرچالش در باستانشناسي خاور نزديك و آسياي مركزي بوده است. مسئلۀ موطن اولية آنان، همينطور مسيرهايي كه براي مهاجرت در پيش گرفتند از موضوعاتي بوده است كه دانشمندان نظرهاي متفاوتي دربارة آن مطرح كردهاند. هدف اين مقاله بررسي نظريات دانشمندان مختلف دربارة سرزمين اصلي و زمان مهاجرت آنها از سرزمين اوّليه تا هنگام ورود به ايران بر پاية دادههاي باستانشناختي است. عمدۀ اطلاعات مورداستفادهي ما از كتب و مقالاتي هستند كه درزمينۀ باستانشناسي اروپاي شرقي، آسياي مركزي، ايران و افغانستان نوشتهشدهاست. علاوه بر اين اشاراتي هم به مطالعات زبانشناسان در اين زمينه داشتهايم. بر اساس اين پژوهش هندواروپاييان آغازي در هزارۀ پنجم و چهارم پ.م در استپهاي كاسپي – پونتي زندگي ميكردند، سپس هندوايرانيان در حدود اواخر هزارۀ سوم شروع به مهاجرت به سمت شرق و غرب يعني آسياي مركزي و اروپا كردند و سرانجام در نيمه دوم هزارهي دوم پ.م هندوايرانيان آغازي از آسياي مركزي بهسوي ايران و هند حركت كردند.
چكيده لاتين :
The study of Early Indo-European and Indo-Iranian people is always one of the challenging subjects of study in Near East and Central Asia. The question of their early homeland and also their directions of migration is one of the subject matters about which scholars have differentiated points of view. The goal of this study is the review of these points of view regarding the original homeland and the time of their migration from this homeland to the time of their arrival in Iran. Most of the information comes from books and articles about archaeology of Eastern Europe, Central Asia, Iran and Afghanistan. In addition, there are some discussions on linguistic studies. The study shows that, in the 5th and 4th millennia BC, early Indo-Europeans were living in Caspy-ponti steppes and late in the 3rd millennium BC they started migrating to the east and west (Central Asia and Europe) and, finally, in the second half of the 2nd millennium BC, early Indo-Iranians, began to migrate to Iran
عنوان نشريه :
مطالعات ايراني
عنوان نشريه :
مطالعات ايراني
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 31 سال 1396