عوامل موثر بر تمايل به انجام گردشگري پايدار و پرداخت بيشتر براي آن

تحقيق حاضر با استفاده از نظريه تجانس خودپنداره به بررسي نقش تجانس كاركردي و تصوير ايده آل و واقعي در تعيين نگرش گردشگران و تمايل به انجام گردشگري پايدار و پرداخت بيشتر براي محصولات پايدار مي پردازد. به منظور بررسي فرضيات تحقيق نمونهاي متشكل از 800 نفر از دانشجويان در استان اصفهان مورد پيمايش قرار گرفت. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاري تجزيه و تحليل گرديده و نتايج نشان دهنده نقش قوي مولفههاي نظريه تجانس در تبيين تمايل به انجام گردشگري پايدار است. بعلاوه تجانس كاركردي و تجانس تصوير اثري قوي و مثبت بر نگرش بر گردشگري پايدار دارند و نگرش متعاقباً تمايل به گردشگري پايدار را تحت تاثير قرار مي دهد. نتايج همچنين نشان مي دهد كه اثر تجانس كاركردي قوي تر از تجانس تصوير بوده و تجانس تصوير ايده آل نيز نقش مهمتري نسبت به تجانس تصوير واقعي ايفا مي كند. در انتها كاربردهاي مديريتي يافته هاي مورد بحث قرار گرفته و پيشنهاداتي براي تحقيقات آتي ارائه گرديده است.