غربال ژنوتيپ ‏هاي چغندرقند نسبت به نماتد سيستي

Screening of sugar beet genotypes to beet cyst nematode

نماتد سيستي (Heterodera schachtii Schmidt) يكي از عوامل محدودكننده رشد چغندرقند ميباشد. با توجه به اهميت و گستردگي اين نماتد در ايران و به منظور جلوگيري از كاهش خسارت آن استفاده از ارقام مقاوم توصيه ميشود. پيش نياز تهيه رقم مقاوم، وجود ژنوتيپ هاي مقاوم است. در اين تحقيق مقاومت 70 ژنوتيپ چغندرقند در برابر نماتد سيستي به صورت طرح كامل تصادفي در سه تكرار در سطح گلخانه و طرح بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار در سطح مزرعه در اصفهان بررسي شد. تجزيه آماري دادههاي حاصل از آزمايشات گلخانه اي و مزرعه اي با نرم افزار SAS و گروه بندي كمترين (SB32-HSF-5) 16 ،(NE 0911) 69 ،(SB-2) 53 ژنوتيپهاي كه داد نشان SPSS نرمافزار توسط آنها خوشهاي تعداد سيست و ژنوتيپ هاي 5 (SB32-HSF-5 ) 16و (SB31-HSF-2)كمترين ميزان تخم و لارو و فاكتور توليدمثل را دارا بودند. دو لاين 5 (SB32-HSF-5) 16و (SB31-HSF-2)، به عنوان مقاومترين ژنوتيپها شناخته شد ند و در يك خوشه قرار گرفتند. به اين ترتيب، ميتوان از ژنوتيپهاي فوقالذكر در برنامه هاي اصلاحي به منظور تهيه رقم مقاوم بهره جست.

Sugar beet cyst nematode (Heterodera schachtii Schmidt), is one of the limiting factors of sugar beet growth. Considering the importance and magnitude of this nematode distribution in Iran and also to decrease its destructive damage, use of resistant varieties is recommended. Prerequisite for resistant variety development is resistant genotype availability. In this study, resistance of 70 sugar beet genotypes to sugar beet cyst nematode was evaluated in a completely randomized design with three replications in the greenhouse and in a randomized complete block design with three replications in the field condition in Isfahan, Iran. Data analysis was performed using SAS software and cluster analysis was done by SPSS software. Results showed that genotypes 53 (SB-2), 69 (NE 0911), and 16 (SB32-HSF-5) had the minimum number of cysts, and genotypes16 (SB32-HSF-5) and 5 (SB31-HSF-2) had the lowest rates of eggs, larva and reproductive factor, respectively. The genotypes 16 (SB32-HSF-5) and 5 (SB31-HSF-2) were identified as the most resistant genotypes and were placed in the same cluster. Therefore, these genotypes can be used in breeding programs for resistant variety development.