فرآيندهاي شناختي در كودكان با نيازهاي ويژه: معرفي و كاربرد نظريه عصب روان شناختي پاس

زمينه: نظريه برنامه ريزي، توجه، پردازش همزمان و متوالي نوعي نظريه پردازش شناختي است كه در طي چند سال گذشته توجه بسياري را به خود جلب كرده است. مقاله حاضر با هدف بررسي مروري اين سازه در گروه كودكان با نيازهاي ويژه نگاشته شده است. نتيجه گيري:بررسي يافته هاي پژوهشي كارايي، اين نظريه را در پيش بيني پيشرفت تحصيلي و ارزيابي افراد با ناتواني يادگيري ويژه، اختلال كم توجهي - بيش فعالي، اختلال طيف اتيسم، كودكان تيزهوش و كم تواني ذهني نشان مي دهد. اين نتايج بيانگر اين مطلب است كه اين گروه ها نسبت به همسالان عادي خود نارسايي هاي ويژه اي در فرآيندهاي پاس دارند.به طوركلي مي توان گفت نتايج مبين اين نكته است كه نظريه پاس و نيمرخ هاي آن در زمينه هاي باليني و آموزشي پيشنهادهايي مفيد براي درك اختلال هاي باليني فراهم كرده است.