زيبايي هنري و بازنمايي طبيعت (در نظريـه زيبايي‌شناختي تومـاس آكوئيناس)

(Artistic Beauty and Nature Representation (According to Thomas Aquinas’s Aesthetics Theory

توماس آكوئيناس با اقتباس ديدگاه‌هاي پيشينيان خود، به صورت پراكنده در آثارش به مسئله زيبايي و هنر پرداخته و قصد دارد تا ميان ساحت زيبايي متعالي و زيبايي محسوس ارتباطي برقرار كند. وي با بيان تعريف زيبايي و مؤلفه‌هاي آن به تبيين نوعي ادراك زيبايي‌شناختي دست مي‌يابد. در اين مقاله ضمن تبيين نگاه وي به مسئله زيبايي و بيان تأثير‌پذيري او از اشارات كتاب مقدس به مسئله زيبايي، ادراك زيبايي‌شناختي، نسبت زيبايي با خير و وجود، زيبايي عالم و طبيعت، تلاش شده است تا به مسئله تقليد هنرمند در خلق هنري از فعل الهي پرداخته شود كه وي آن را استمرار عمل خلاقه آفرينش الهي توسط هنرمند مي‌داند.

Thomas Aquinas has occasionally worked on the beauty and art by adopting opinions of his predecessors, and aims to make a relationship between transcendental beauty and sensible beauty. He reaches the explanation of a kind of aesthetic perception by noting the definition of beauty and its components. In this paper, the author tries to approach the issue of artist’s imitation in artistic creation from divine deeds along with explaining his viewpoint about world and natural beauty. He finally considers this imitation as the continuation of innovative divine creation by artist.