فلسفه هم آوايي آزادي و برابري در نظريه عدالت جان رالز

پيوند ميان آزادي و برابري به عنوان دو اصل در فلسفۀ سياسي جان رالز، نقطۀ عزيمت او در برساختن نظريه اي دربارۀ عدالت بود. رالز با تكيه بر ميراث فيلسوفان دوران روشنگري و به ويژه با بهره گيري از پشتوانه هاي فلسفي ايمانوئل كانت در انسان شناسي و اخلاق، بنيان هاي نظريۀ خويش را تبيين كرد و به بحث پيرامون چيستي، چرايي و چگونگي دستيابي به عدالت پرداخت. سنت شكني و نوگرايي رالز در نظريه اي دربارۀ عدالت، برصدر نشاندن برابري در كنار آزادي بود. در مقالۀ حاضر، با بهره گيري از روش تحليل مفهومي و ارزيابي انتقادي، پيش زمينه هاي دو اصل عدالت و هم چنين منطق اولويت آزادي نسبت به برابري را مورد بحث و ارزيابي قرار خواهم داد. هرچند رالز به دلايل انسان شناختي در چارچوب نظريۀ فلسفي خويش دربارۀ عدالت، به فرض تقدم آزادي نسبت به برابري دست يافت، اما مي توان دريافت كه او با رهيافت هاي فلسفي و سياسي، و در پرتو استدلال هاي منطقي، روابط همسايگي و همبودي ميان آزادي و برابري پديد آورد تا در سايه سار آن، امكان تحقق عدالت اجتماعي، سياسي و اقتصادي در جامعه هاي انساني فراهم گردد.