مقايسه آسيب هاي افسران مرد دانشگاه پليس قبل و بعد از 5 ماه تمرين رژه

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر شناسايي ميزان نرخ شيوع آسيب هاي رژه دانشجويان دانشگاه پليس قبل و بعد از 5 ماه رژه مي باشد. روش بررسي: تحقيق حاضر از نوع توصيفي_ ميداني است. جامعه تحقيق، كليه دانشجويان نيروهاي انتظامي (750 نفر دانشجوي تهيه در دانشگاه پليس) و نمونه آماري شامل 196 نفر با ميانگين و انحراف استاندارد سني 1.1±19.5، قد 5.1±176.9، وزن 6.5±66.4 و شاخص توده بدني 1.8±21.2 بودند. تكميل مرحله اول پرسشنامه در دانشكده پليس انجام گرفت. سپس 5 ماه بعد مرحله دوم تكميل پرسشنامه انجام شد. ازروش آماري تي همبسته با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از t همبسته نشان دادكه بين آسيب ديدگي گروه رژه رونده قبل و بعد از 5 ماه رژه تفاوت معني داري وجود دارد. بيشترين آسيب ها از مچ پا (25.9%) و ساق با 21.9% (كه در مرحله اول بيشترين درصد را به خود اختصاص داده بودند) در مرحله دوم به زانو 34.4% تغيير يافته بود. نتيجه گيري: در مرحله اول تعداد زيادي از آسيب ها از نوع حاد بودند (شين اسپلينت، تاول در پا و ...) اما در مرحله دوم كه افراد تمرينات رژه را پشت سر گذاشتند به اين آسيب ها سازگار شده و اين آسيب ها جاي خود را به آسيب هاي مزمني از جمله كمردرد و استرس فراكچر دادند. اين مسئله اهميت توجه به حركات تكراري را در نظاميان نشان مي دهد كه بايد تعديل هايي در نوع اين حركات تكراري (رژه) انجام شود.

ackground and Aims: The aim of this study was to identify the prevalence of military students’ injury before and after 5 months of military march. Methods: The research method of this study was descriptive and the subjects were military students of Police University. The sample of 196 students with the mean and standard deviation for age 19.5±1.1, height 176.9±5.1, weight 66.4±6.5 and BMI 21.2±1.8. The questionnaire was used to collect the data at the beginning of the program and after 5 months the second part of the questionnaire was filled to compare the groups’. Independent t test was used and SPSS v.18 was used to analyze the data. Results: The results showed significant difference between that the injury before and after the march differs significantly. The most sights that had been injured were ankle (25.9%) and shin (21.9%) had the highest rate of injuries while the rate of injury in the first part of the program while the rate of injury was changed into knee (34.4%) in the second part. Conclusion: In the first part, most of the injury types were acute injuries (shin splint, blisters etc…), but in the second stage after the march training the injury types of injuries were replaced with chronic injuries such low back pain and stress fracture. These findings indicate the importance of the repetitive movements in the military march that should be modified in the march training repetitive movements.