سبك شناسي هجويات انوري ابيوردي

هجو از فروع ادبيات غنايي به شمار ميرود و مانند هر گونة ادبي ديگر داراي ويژگي هايي است كه آن را از ديگر گونه­ ها جدا ميكند. اين گونة ادبي، بخش قابل توجّهي از آثارشاعران پارسي را به خود اختصاص داده است كه بررسي ويژگي­ هاي سبكي آن ميتواند سهـم مهمّي در ورود به دنياي ذهني شعرا و شناختن انديشه ­ها، عواطف و رويكردهاي آنها داشته باشد؛ ضمن اينكه ميتواند مخاطب را با شرايط اجتماعي، فرهنگي و سياسي دوران شاعر نيز آشنا كند. در اين مقاله سعي شده است هجويات انوري ابيوردي به عنوان يكي از شاعران بزرگ قرن ششم و نيز از بنيانگذاران و صاحب­نامان هجوسرايي در سه حوزۀ زباني، ادبي و فكري با تكيه بر مضامين اجتماعي مورد بررسي قرار گيرد. سؤالات اصلي پژوهش اين است كه ويژگيهاي سبكي هجويات انوري كدامند؟ و جامعه ­اي كه انوري در هجويات خود به تصوير ميكشد، چگونه جامعه­ اي است؟ پاس خهاي احتمالي و فرضيه­ هاي اين تحقيق بدين شرح است كه هجويات انوري در سه محور زباني، ادبي و فكري داراي ويژگي هاي برجسته­ اي هستند كه او را به عنوان يكي از پيشگامان هجوسرايي مطرح ميسازد و اغلب هجوهاي انوري، حالتي عام دارند و مصاديقي كلّي. انوري با بهره ­گيري از هنر شاعري خود و احاطه ­اي كه بر اوضاع جامعۀ عصر خود داشته، بسياري از مفاسد و پلشتي ها و ناهنجاري هاي اجتماعي عصر خود را به تصوير ميكشد. نتيجه تحقيق بيان ميدارد كه استفادۀ از هجو يكي از ويژگيهاي بارز سبك شعري انوري است و شاعر با استفاده از نوآوري ها و هنرنمايي هاي شاعرانه، به شيوه ­هاي مختلف، تصاويري واضح از اوضاع فرهنگي، سياسي و اجتماعي عصر خود ارائه ميدهد.