«جرم شناسي عصب»؛ رويكردي نوين در تحليلِ جرايم خشونت آميزِ اطفال و نوجوانان ( با تاكيد بر منحني سن - جرم )

"Neurocriminology", a new approach to the analysis of juvenile violent crime (With emphasis on age-crime curve)

از مهم‌ترين جرايم موجود در قانون مجازات اسلامي، جرايم خشونت­ آميز است. جرايم خشونت­ آميز طيف گوناگوني از جرايم را در بر مي­گيرد كه به‌رغم اختلاف­ هاي فراوان، در دارا بودن عنصر « پرخاشگري » با يكديگر مشترك هستند. برخي از پژوهش­ هاي صورت­ گرفته در خصوص منحني «سن-جرم» اثبات‌كننده‌ي آن است كه از ميان چهار گروه سنيِ «اطفال و نوجوانان»، «جوانان»، «ميان­سالان» و «سالمندان»، گروه سنيِ نخست بيش از ساير گروه ­ها در جرايم خشونت­ آميز درگير مي ­باشد. در همين راستا، اين مقاله بر آن است كه با تمركز بر حوزه ­هاي مطالعاتيِ «آسيب ­ديدگي عصبي»، «اختلال كم‌توجهي- بيش­ فعالي» و «شيمي مغز» به‌عنوان شاخه ­هاي سه ­گانه­ ي «فيزيولوژي عصب» به بررسي جرايم خشونت ­آميزِ اطفال و نوجوانان بپردازد، موضوعي كه در جرم‌شناسي معاصر تحت عنوانِ «جرم ­شناسي عصب» مشهور شده است. هرچند جرم­ شناسانِ زيستي در خصوص شيوه ­هاي ارتباط ميان اختلال­ هاي عصبي با جرايم خشونت ­آميزِ اطفال و نوجوانان اختلاف‌نظر دارند، اما اكثر آن­ها بر اين باورند كه ميزان اثرگذاري هر يك از حوزه ­هاي سه­ گانه­ ي فوق، كاملاً «نسبي» بوده و در تعامل با عوامل رواني و اجتماعي معني پيدا مي­كند.

One of the most important types of crimes mentioned in the Islamic Penal Code is violent crimes. Violent crimes cover a wide range of crimes which despite many differences, they are shared in having the element of "aggression". Some of the researches conducted about age-crime curve have proven that among the four age groups "children and adolescents", "the youth", "the middle-aged" and "the elderly", the first age group is more involved in violent crimes than the other groups. In this regard, this article seeks to consider violent crimes of children and adolescents, with a focus on the study fields of "neurological impairment", "attention deficit hyperactivity disorder" and "brain chemistry", as three branches of "neurophysiology", an issue that in contemporary criminology known as "Neuro criminology". Although biological criminologists disagree about the ways of communication between neural disorders with violent crimes of children and adolescents, most of them believe that amount of the impact of each the above three fields is completely "relative" and true in interaction with the psychological and social factors.