اولويت ‌بندي و تعيين روابط بين شاخص‌هاي سنجش پايداري توسعه گردشگري

Prioritizing and Determining the Relationships of Tourism Development Sustainability Measuring Indexes

براي كسب اطمينان از پايداري توسعه گردشگري، استفاده از فنون و روش‌هاي عملي ارزيابي پايداري موردتوجه قرار گرفته‏است. بررسي نتايج پژوهش‌هاي گذشته نشان مي‌دهد كه در هيچيك به روابط و ميزان اهميت اين شاخص‌ها نسبت به يكديگر توجهي نشده‌است. بنابراين هدف از انجام اين پژوهش، شناسايي شاخص‌هاي سنجش پايداري توسعه گردشگري و تعيين اولويت هريك از شاخص‌ها بوده‌است. پژوهش حاضر به روش توصيفي- تحليلي انجام شده و جامعه آماري آن شامل اساتيد دانشگاهي رشته گردشگري و مديران درگير در فعاليت‌هاي گردشگري بوده‌اند. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي به‌دست‌آمده از تكنيك‌هاي دلفي فازي، فرايند تحليل شبكه‌اي فازي و ديمتل فازي استفاده شده است. نتايج به دست آمده نشان داده‌است كه در ميان 6 عامل اصلي، عامل اقتصادي با وزن ۰/۴۱۵، مهمترين شاخص در سنجش پايداري گردشگري به شمار مي‌رود. همچنين شاخص‌هاي اقتصادي به عنوان تاثيرگذارترين و شاخص‌هاي فرهنگي به عنوان تاثيرپذيرترين شاخص‌ها در سنجش پايداري توسعه گردشگري، تعيين شده‌اند.

To ensure the sustainability of tourism development, the use of techniques and practical methods for evaluating sustainability has been considered. The results of previous studies indicate that the relationship and significance of these indexes have ever been considered. Therefore, the purpose of this research was to identify the indexes of assessing the sustainability of tourism development and determining the priority of each factor, as well. The descriptive-analytical method was used as the research methods. The statistical population included the tourism professors and managers involved in tourism activities. Fuzzy Delphi, Fuzzy Network Analysis Process and Fuzzy DEMATEL techniques have been used to analyze the data. The obtained results have indicated that among the six main factors, the economic factor with a weight of 0.415 is the most important index in measuring tourism sustainability. Also, economic and cultural indexes as the most influential and effective ones have been determined in assessing the sustainability of tourism development, respectively.