عنوان مقاله :
بررسي تنوع زيستي محصولات زراعي و باغي استان اصفهان
پديد آورنده :
پورقاسميان نسيبه
پديد آورندگان :
مرادي روح اله نويسنده
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 0
كليدواژه :
تنوع بتا , شاخص شاتون , شاخص يكنواختي , غناي گونه اي , تنوع آلفا
چكيده فارسي :
شاخص هاي تنوع زيستي ابزاري نيرومند براي ارزيابي پايداري نظام هاي كشاورزي محسوب مي شوند. در اين تحقيق كه به منظور ارزيابي تنوع زيستي محصولات زراعي و باغي شهرستان هاي استان اصفهان و همچنين بررسي روابط موجود بين تنوع زيستي و عوامل اقليمي اين استان صورت گرفت، سطح زير كشت، غناي گونه اي، يكنواختي، تنوع گونه اي و تنوع آلفا و بتاي محصولات زراعي و باغي محاسبه شده و مورد ارزيابي قرار گرفتند. بدين منظور، اطلاعات مربوط به سطح زير كشت گياهان زراعي و باغي شهرستان هاي مختلف استان اصفهان در سال زراعي ۹۲-۱۳۹۱ از طريق اطلاعات سازمان جهاد كشاورزي استان و همچنين پرسشنامه هايي جمع آوري گرديد. محصولات زراعي به هشت گروه غلات، حبوبات، جاليزي، سبزيجات، علوفه اي، صنعتي و دارويي و محصولات باغي به دو گروه درختان ميوه معتدله و گرمسيري طبقه بندي شدند. تنوع آلفا و بتا نيز با استفاده از رابطه غناي گونه اي مساحت براي اقليم هاي مختلف استان محاسبه شد. نتايج نشان داد كه در گروه محصولات باغي، درختان ميوه معتدله (۲/۷۶ درصد) بيشترين و در گروه محصولات زراعي غلات (۳۶/۵۹ درصد) و گياهان دارويي (۰۹/۱ درصد) به ترتيب بيشترين و كمترين سطح زير كشت را دارا هستند. شهرستان هاي سميرم و برخوار و ميمه به ترتيب بيشترين و كمترين سطح زير كشت محصولات باغي را به خود اختصاص دادند. بيشترين سطح زير كشت محصولات زراعي در شهرستان اصفهان و كمترين آن در شهرستان خوروبيابانك مشاهده شد. شهرستان-هاي كاشان، لنجان، و نطنز با ۱۷ گونه گياهي، بيشترين و آران و بيدگل با سه گونه گياهي كمترين غناي گونه اي محصولات باغي استان را در برداشتند. بيشترين و كمترين شاخص يكنواختي محصولات باغي به ترتيب مربوط به شهرستان هاي اصفهان (۸۳/۰) و سميرم (۱۹۲/۰) بود. شهرستان هاي فلاورجان، خميني شهر، كاشان، نايين و نجف آباد داراي بيشترين شاخص يكنواختي در محصولات زراعي و شهرستان اصفهان كمترين ميزان اين شاخص را نشان داد. به طور ميانگين بيشترين و كمترين شاخص تنوع زيستي شانون- وينر در محصولات زراعي به ترتيب مربوط به گياهان علوفه اي (۹۲۹/۰) و جاليزي (۴۴۲/۰) بود. اين شاخص براي درختان معتدله بيش از دو برابر درختان گرمسيري گزارش شد. بيشترين و كمترين ميزان تنوع آلفا به ترتيب در شهرستان هاي واقع در اقليم هاي معتدل و بياباني گرم مشاهده شد. اقليم بياباني معتدل نيز بالاترين ميزان تنوع بتا را شامل شد.
عنوان نشريه :
بوم شناسي كشاورزي
عنوان نشريه :
بوم شناسي كشاورزي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1395