دريچه اي رو به دگرگوني؛ چگونه شيشه، چهره جهان را تغيير داد؟

بسياري از دست سازه هاي به جا مانده از تمدن هاي كهن، منابع يكسان و مواد خام مشابهتي دارند. سلاح هاي سنگي مربوط به دوره پارينه سنگي – نخستين مرحله از مراحل سه گانه عصر حجر – دربردارنده همان موادي هستند كه مصريان در ساخت مهره هاي شيشه اي تزئيني به كار گرفته اند. اين، شايد شگفت انگيز باشد اما نه براي افرادي كه با علم مواد سروكار دارند. اينكه ماده اي واحد بتواند كاربردهايي بسيار متفاوت از يكديگر داشته باشد، هرگر براي يك شيمي دان، غريب و دور از انتظار نيست زيرا مقوله «ارتباط ميان ساختار و عمل»، كاربرد ويژه هر آنچه را كه در پيرامون ما ماهيت مادي دارد، توضيح مي دهد. بنا به اصول شيميايي، ويژگي هاي نهفته در بطن ساختاري مواد، كاربردهاي متعدد و شايد متفاوت آن ها را توجيه مي كند.