تحليل جامعه شناختي سرمايه اجتماعي و رفتار پليس در جامعه شهري

هدف اصلي پژوهش حاضر تبيين جامعه شناختي اثرات سرمايه اجتماعي بر رفتار پليس مي باشد كه با استفاده از رويكردي اسنادي (كيفي) به مطالعه آن پرداخته شده است. افزايش جمعيت شهري، پيچيده تر شدن روابط اجتماعي، ناكارآمدي نظارت فيزيكي و شكل گيري فضاي ترس از جرم در بين شهروندان با افزايش قتل، خودكشي، سرقت، نزاع و درگيري، تهديدهاي اجتماعي و هراس اجتماعي، پليس و دولت را نيازمند بازنگري در شيوه هاي پايش ( كنترل) و مبارزه با جرايم نمود و باعث تغيير در چگونگي نظارت و مديريت شهري گرديد. به اين معني كه تغيير اين شيوه با مطرح شدن سرمايه اجتماعي در بين شهروندان و پليس، مسائل جديدي را نيز به همراه داشت. به اين ترتيب يافته هاي نظري پژوهش نشان مي دهد كه تأثير سرمايه اجتماعي بر ارتباط بين پليس و شهروندان در چندين مؤلفه اصلي از قبيل مشاركت پايدار مردمي، كاهش ترس از جرم در بين شهروندان، ايجاد فضاي شهري قابل دفاع براي فعاليت اجتماعي، نظارت اجتماعي خودانگيخته بر محيط، توسعه مدنيت، نظم گرايي و قانو ن گرايي شهروندان، ترميم پنجره شكسته بزهكاري، كاهش خشونت اجتماعي به وضوح قابل تائيد است. برحسب يافته هاي نظري مي توان گفت كه سرمايه اجتماعي تأثيري منفي روي خشونت اجتماعي، جرايم اخلاقي - اجتماعي، هراس اجتماعي، فاصله اجتماعي، ترس از جرم و ناامني و تأثيري مثبت بر همياري مردمي، مسئوليت پذيري، مشاركت مردمي، توسعة مدنيت و نظم گرايي، شكل گيري تعهد و مسئوليت اجتماعي دارد.