شناسايي معيارهاي تصميم‌گيري به‌منظور برون‌سپاري فعاليت‌هاي آموزش انتظامي با استفاده از روش دلفي فازي

زمينه و هدف: ماهيت متغير كار پليس در قرن 21 به‌عنوان عاملي تأثيرگذار بر تعليم و تربيت آن‌ها، مورد توجه است. توجه به تغيير و ايجاد زمينه مناسب آن مي‌تواند سرلوحه فعاليت‌هاي دانشگاه قرار گيرد. ازاين‌رو، بهره‌گيري از روش‌هاي نوين مديريتي، ازجمله برون‌سپاري مي‌تواند مؤثر و كارآمد باشد. هدف اين مطالعه، شناسايي معيارهاي موثر براي تصميم گيري درباره برون سپاري آموزش پليس است. روش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر راهبرد پژوهش، تركيبي است. در اين پژوهش از روش دلفي فازي استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش را معاونان آموزش ناجا و دانشگاه علوم انتظامي امين و اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه جمعاً به تعداد 13 نفر تشكيل داده اند. در اين پژوهش با مرور ادبيات، 50 شاخص در 7 مؤلفه برون سپاري آموزش پليس، شناسايي شده و با كمك خبرگان اولويت بندي شدند. يافته ها و نتايج: پژوهش نشان داد از بين 7 مؤلفه و 50 شاخص كه با استفاده از روش دلفي فازي به رأي گذاشته شد، تنها چهار مؤلفه و شانزده شاخص به‌عنوان معيار اخذ تصميم براي انتخاب فعاليت‌هاي آموزش انتظامي به‌منظور برون‌سپاري تائيد شد. مؤلفه فناوري با ميانگين دي فازي 76/ 0 و بهره‌مندي از منابع انساني ماهر در بكار گيري مؤثر فناوري‌هاي موجود در فعاليت‌هاي آموزشي با ميانگين دي فازي 82/. بالاترين اولويت را براي اخذ تصميم درباره شناسايي فعاليت‌هاي آموزش انتظامي براي برون‌سپاري دارا هستند.