ساختار سرعتي پوسته در حاشيه شمال غربي زون ايران مركزي

Crustal velocity structure in northwest edge of the Central Iran zone

در اين مطالعه ساختار سرعتي پوسته در زير دو ايستگاه باند پهن شبكه لرزهنگاري ملي ايران واقع در حاشيه شمال غربي ايران مركزي نزديك شهرهاي آشتيان و نايين با روش ،)NASN( و نايين )ASAO( و منحنيهاي پاشندگي سرعت فاز و گروه موج رايلي مورد بررسي قرار گرفت. P برگردان هم زمان توابع گيرنده موج جهت تعيين توابع گيرنده از روش تكرار واهماميخت در حوزه زمان و دور لرزهايي با طول مسير دايره بزرگ چشمه- گيرنده بزرگ تر از ° 33 و كوچك تر از ° 03 و بزرگاي بيش از 5 استفاده گرديد؛ كه در فاصله سالهاي 2330 تا 2313 در اين ايستگاهها به ثبت رسيدهاند. منحنيهاي پاشندگي سرعت گروه و فاز موج رايلي از مطالعه ي بر روي ساختار پوسته و گوشته ي بالايي فلات ايران در بازه ي دوره ي تناوبي 13 تا 133 ثانيه تامين شده است. توابع گيرنده، در زير يك لرزه سنج سه مولفه اي بوده؛ كه به تباين هاي سرعت P پاسخ ساختار محلي زمين به رسيد تقريباً قايم امواج موج برشي حساس هستند. ناهماهنگي عمق- سرعت در اطلاعات توابع گيرنده باعث غير يكتايي مسيله ي برگردان مي شود؛ اما با دخالت دادن اطلاعات حاصل از سرعت مطلق برآوردهاي پاشندگي و برگردان هم زمان اين دو مجموعه ي داده اي، مي توان بر اين محدوديت غلبه كرد و به اطلاعات دقيق تري در مورد ساختار پوسته اي رسيد. نتايج 53±2 كيلومتر و در زير )ASAO( اين مطالعه نشان مي دهند كه عمق ناپيوستگي موهو در زير ايستگاه آشتيان-اراك 55±2 كيلومتر است و اين عمق در حاشيه شمال غرب ايران مركزي موهو به طور متوسط )NASN( ايستگاه نايين 53±2 كيلومتر است.

In this study, crustal velocity structure beneath two broadband seismic stations of Iran National Seismic Network (INSN), Ashtian-Arak (ASAO) and Naein (NASN) located in northwest of the Central Iran seimotectonic zone near the Ashtian and Nain cities have been investigated by joint inversion of P receiver function and of Rayleigh wave phase and group velocity dispersion curves. To determine the receiver functions, we have used iterative deconvolution in time domain proposed by Ligorria and Ammon (1999). which is more stable with noisy data in comparison to frequency domain. The fundamental mode Rayleigh wave group and phase velocities dispersion curves have been provided by the study of Rahimi et al. (2014) on the structure of crust and upper mantle of the Iranian Plateau for the period interval of 10-100 sec. The result of this study suggests that Moho discontinuity depth beneath Ashtian-Arak station (ASAO is 50 ± 2 km and beneath Naein station (NASN), it is 56 ± 2 km. Relative high crustal thickness beneath NASN station in comparison to other regions of central Iran can be attributed to abut the region to the Sanandaj–Sirjan zone (SSZ) and Urumieh– Dokhtar magmatic assemblage (UDMA). It can also attributed to the existence of thick Magma masses in Urumieh– Dokhtar magmatic assemblage and increase of the density and relative thickness of the area based on the isostasy theory. The average Moho depth in northwest edge of Central Iran is 53 ±2 km.