بررسي نقش حمايت اجتماعي ادراك شده و تابآوري در پيشبيني كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2

The Role of Perceived Social Support and Resilience in Predicting the Quality of Life in patients with Type 2 Diabetes

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش حمايت اجتماعي ادراك شده و تاب‌آوري در پيش‌بيني كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش همبستگي، از ميان كليه‌ي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 داراي پرونده در مركز بهداشت و درمان صديقه‌ طاهره شهرستان لامرد، تعداد 234 بيمار به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي جمع‌آوري اطلاعات شامل مقياس كيفيت زندگي (WHOQOL-BREF)، تاب آوري كانر و ديويدسون (CD-RISC) و مقياس حمايت اجتماعي ادراك شده (MSPSS) بود. داده‌ها به روش رگرسيون مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: تاب‌آوري، حمايت دوستان و حمايت شخص 46 درصد واريانس كيفيت زندگي را پيش‌بيني كرد. بين تاب‌آوري، حمايت دوستان، حمايت شخص و حمايت خانواده با كيفيت زندگي رابطه مثبت و معني‌داري وجود داشت. نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه متغيرهاي تاب‌آوري، حمايت دوستان و حمايت شخص پيش‌بيني‌كننده‌هاي معني‌داري براي كيفيت زندگي هستند، مي‌توان با ايجاد چنين ظرفيت‌هايي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 را ارتقا بخشيد.

Introduction: The purpose of present study was to evaluate the role of perceived social support and resilience in predicting quality of life in patients with type 2 diabetes in Lamerd, Iran. Materials and Methods: The population of this study included all patients with type 2 diabetes who had documented information in the SedigheTahere Health Services Center of Lamerd. From among these patients, 234 were selected by the simple random sampling method. Data collection tools used in this study were the Multidimensional Scale of Perceived Social Support (MSPSS), the Resilience Scale (RS) and the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL-BREF). This study was conducted based on the descriptive correlation method. Pearson correlation and regression analysis were used to analyze data. Results: Results of Regression analysis suggested that resilience, the support of friends and individual support predicted 46 percent of the variance in quality of life, demonstrating there was a positive and significant relationship between dimension perceived social support and resilience with quality of life. Conclusion: Considering the fact that support of friends and individual support and resilience are meaningful predictors of quality of life, promotion and enhancement of such factors can positively influence the quality of life in patients with type 2 diabetes.