مقايسه تطبيقي روش «اسكينر» و «طباطبايي» در تاريخ انديشه

Comparative Study of Skinner and Tabatabaee Method in the Thought History

اسكينر و طباطبايي، دو متفكري كه در موضوع تاريخ انديشه در غرب و ايران كار مي‌كنند، در پي شناسايي ريشه‌هاي فكري و تحول و تطور آن هستند. هر چند هر دو نويسنده، دغدغه بررسي تاريخ انديشه را دارند، نتايج كار به دليل تفاوت در شيوه‌ بررسي، متفاوت است. اسكينر، بررسي تاريخ انديشه را با باور عميق به تاريخ و نفي عقايد كلي بررسي مي كند، در حالي كه طباطبايي در هر فعاليت پژوهشي، روياي دستيابي به مدرنيته را دارد. طباطبايي، بررسي متفكران را با معيار و ملاك‌هايي همچون مدرنيته و سنت مي‌سنجد؛ معياري كه در نهايت او را به اين جمع بندي مي‌رساند كه دچار زوال و انحطاط انديشه در ايران هستيم. از سوي ديگر اسكينر، نويسندگان برجسته را درون تاريخ و ميثاق‌هاي زباني قرار مي‌دهد و تلاش مي‌كند كه قصديت مولف و كنش گفتاري آنان را با در نظر گرفتن متون آن مقطع زماني تشخيص دهد.

Skinner and Tabatabaee, two thinkers who work in the history of thought in the West and Iran seek to identify its intellectual origins and evolution. However, both the author reviews the history of ideas, but due to differences in the search way are different. Skinner reviews on the idea with deep conviction to date and the total negation of the opinion that while Tabatabaee in any research activity, the dream of achieving modernity. Tabatabaee thinkers review the criteria for such measures modernity and tradition. A measure that eventually led him to the conclusion that a decline of thought in Iran. On the other hand Skinner prominent writers in the history of linguistic conventions and attempts to arrest them intentionality of the author and action with regard to the texts recognize that time.