ارزيابي طرح هاي توسعه شهري از ديدگاه شهروندان؛ مورد مطالعه: پياده راه سازي خيابان سلمان فارسي اهواز

Evaluation of satisfaction of the citizens of urban development plans (The Case of Salman Farsi walk the streets of Ahvaz)

يكي از راهبردهاي مشاركت و نظارت مردم بر طرح هاي توسعه شهري ارزيابي اين طرح ها از ديدگاه شهروندان است. يكي از طرح هاي مهم توسعه شهري كه در درون خود يا پيرامون خود چندين پروژه توسعه شهري را ايجاد مي كند پياده راه سازي است. اين طرح ها در پي كاهش سلطه تدريجي سواره بر فضاها و معابر شهري و برنامه ريزي و طراحي شهري انسان محور براساس نيازهاي انسان پياده به منظور ارتقاء ارزش ها و جاذبه هاي اجتماعي و فرهنگي فضاهاي شهري شكل مي گيرد. اين طرح ها با هدف افزايش كيفيت فضاهاي شهري و مسائل زيست محيطي و ارتقاي فضاهاي اجتماعي، اقتصادي، ادراكي و غيره مي باشد. هدف اين پژوهش، ارزيابي ميزان رضايتمندي شهروندان از طرح پياده راه سازي خيابان سلمان فارسي اهواز از ابعاد مختلف كالبدي، اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي است. نگاهي گذرا به شهر اهواز و اكثر كلان شهرهاي كشور كه فضاهاي باز شهري و پياده راه هاي آن از نظر پاسخگويي به نيازهاي شهروندان در وضع مطلوبي به سر نمي برند، مويد ضرورت و اهميت اين پژوهش است. روش پژوهش توصيفي ـ تحليلي و پيماشي از طريق داده ها و اطلاعات اسنادي و ميداني انجام گرفته است. جامعه نمونه، شامل كسبه و ساكنين خيابان سلمان فارسي و عابرين مي باشند. روش نمونه گيري به صورت تصادفي بوده و حجم نمونه 100 نفر درنظر گرفته شده است. با استفاده از نرم افزار آماري spss و بكارگيري آزمون هاي پارامتريك و ناپارامتريك Ttest،،chi-square،Correlation، Friedman به تحليل پرسشنامه اقدام شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه شهروندان از پياده راه سازي مسير رضايتمند هستند كه به ترتيب بيشترين رضايتمندي شهروندان در بُعد كالبدي، اجتماعي، اقتصادي و در نهايت، زيست محيطي است. به طوركلي با توجه به وضعيت خيابان سلمان فارسي قبل از اجراي طرح پياده راه سازي كه به صورت خياباني متراكم با ترافيك بالاي سواره بوده است اجراي طرح پياده راه و فضاهاي باز عمومي از ضروريات كلان شهرها است.

Considering walking not only as the earliest kind of urban transportation, but also it can lead to a high level of safety and comfort for people. Unfortunately, these days because of the lack of urban walking-based open spaces and low quality of these spaces, residents of present cities have encountered with serious problems for doing their social interactions. With a quick look at Ahvaz city (located at the western south of Iran) and most of Iran`s metropolises, obviously it can be found that most of Iran`s metropolises, in particular Ahvaz cannot meet their resident`s needs and expectations. Our purpose of this study is to assess the satisfaction of Salman Farsi street`s residents from the plan of sidewalk construction of this street in terms of its physical, social, economic and environmental dimensions. We use field and library methods to collect information in this kind of descriptive study. Our sample society is including the shopkeepers, residents and pedestrians of Salman Farsi Street and also we developed our sampling based on a random method. Considering this point that our sample size is 100 participants, we use SPSS Statistical Software and parametric, nonparametric tests such as Ttest, chi-square, correlation, Friedman for analyzing the questioners. Based on this study`s results, we can conclude that most of the street residents and users are satisfied with sidewalk construction of Salman Farsi street, in a way that the greatest satisfaction is related to its physical dimension, while most of the residents and users aren`t satisfied with its environmental dimensions.