نقش ذهن آگاهي، تنظيم هيجاني، تحمل پريشاني و ارتباط مؤثر با ديگران در پيش بيني نشانه هاي وسواسي جبري

The Role of Mindfulness, Emotion Regulation, Distress Tolerance and Interpersonal Effectiveness in Predicting Obsessive-Compulsive Symptoms

اهداف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش پیش‌بینی‌كننده ذهن‌آگاهی، تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی و ارتباط مؤثر با دیگران (از طریق كنترل اثر متغیرهای جمعیت‌شناختی، افسردگی و اضطراب)، به‌طور اختصاصی برای انواع نشانه‌های وسواسی‌جبری بود. مواد و روش ها: این پژوهش با استفاده از روش همبستگی انجام شد. 240 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشكی تهران به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی در این پژوهش شركت كردند. داده‌ها از طریق پرسش‌نامه‌های پنج‌وجهی ذهن‌آگاهی (FFMQ)، تحمل پریشانی (DTS)، دشواری‌های تنظیم هیجان (DERS)، هوش هیجانی بار- ان (BEQI)، اضطراب، افسردگی و استرس (DASS-21)، وسواسی‌جبری (OCI-R) و اطلاعات جمعیت‌شناختی گردآوری شدند. داده‌ها با روش‌های همبستگی و رگرسیون سلسله مراتبی و با استفاده از نسخه 19 نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: بیشترین ضرایب همبستگی بین وسواس فكری با نمره كل ذهن‌آگاهی (r=-0/47)، نمره كل تنظیم هیجان (r=0/56)، نمره كل خرده‌مقیاس جذب از مؤلفه تحمل پریشانی (r=-0/38)، نمره كل ارتباط مؤثر با دیگران (r=-0/43)، نمره كل افسردگی (r=0/49) و نمره كل نشانه‌های وسواسی‌جبری با اضطراب (r=0/50) بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد كه متغیرهای كنترل و پیش‌بین پژوهش توانستند 43درصد از واریانس نمره كل نشانه‌های وسواسی جبری، 27درصد از واریانس وسواس شست‌وشو، 49درصد از واریانس وسواس فكری، 22درصد از واریانس وسواس انباشت، 8درصد از واریانس وسواس نظم‌وترتیب، 32درصد از واریانس وسواس وارسی و 45درصد از واریانس وسواس خنثی‌سازی را تبیین كنند. نتیجه گیری :متغیرهای پیش‌بین و كنترل، در پیش‌بینی نمره كل نشانه‌های وسواسی جبری و انواع وسواس نقش داشتند. اگرچه در انواع وسواس، متغیرهای متفاوتی نقش داشتند كه حاكی از آسیب‌شناسی متفاوت در انواع وسواس است. بیشترین ارتباط همبستگی و درصد واریانس تبیین‌شده توسط این متغیرها، در مورد وسواس فكری بود. همچنین نتایج این پژوهش نقش قابل توجه اضطراب و افسردگی را در پیش‌بینی انواع وسواس نشان داد، به‌طوری‌كه درصد وزنی آن‌ها در مدل‌های رگرسیون انواع وسواس، از متغیرهای پیش‌بین بالاتر بود كه ضرورت توجه به این متغیرها در پژوهش و درمان اختلال و نشانه‌های وسواس را برجسته می‌كند.

Objectives: The aim of present study was to investigate the predictive role of Mindfulness, Emotion regulation, Distress tolerance, Interpersonal effectiveness (by controlling the effects of demographic variables, depression and anxiety). Methods: The study design was correlational. A total of 240 students of Tehran University of Medical Sciences were selected using stratified proportional sampling method. Data were collected using five facet mindfulness questionnaire (FFMQ), Distress Intolerance scale(DTS), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS), Bar-On Emotional Quotient Inventory (BEQI), Depression, Anxiety and Stress Scale -21 (DASS -21), Obsessive- Compulsive Inventory – Revised (OCI-R) and demographic data questionnaire. The gathered data was analyzed using Pearson correlation and hierarchical regression Results: The highest correlation relationships was between obsession sub-type with total score of mindfulness (r=-0.47), total score of emotion regulation (r=0.56), absorption sub-scale of distress tolerance (r=-0.38), total score of interpersonal effectiveness (r=-0.43), total score of depression (r=0.49), and total score of obsessive-compulsive symptoms with anxiety (r=0.5). The results of regression analysis indicated that control and predictive variables account for 43% of obsessive-compulsive symptoms variance, 27% of washing variance, 49% of obsessing variance, 22% of hoarding variance, 8% of ordering variance, 32% of checking variance, and 45% of neutralizing variance. So that their weight percentages in models of all OCDs were higher than the predictor variables. This highlights the necessity of considering these variables in research and treatment of the symptoms of obsessive-compulsive disorder. Theoretical and clinical implications of the results have been discussed in detail. Conclusions :Control and predictive variables play a role in the prediction of the total score of obsessive-compulsive symptoms and all sub-types. However, different variables involved in sub-types may be considered as distinctive pathology among sub-types. The highest correlation relationship and accounted variance through study variables were in the case of obsessing. The results also indicate the noticeable role of depression and anxiety in the prediction of all sub-types.