تأثير جويدن آدامس بر روي حركات دودي دستگاه گوارش بعد از عمل آپاندكتومي به روش لاپاراتومي

Effect of Gum-Chewing on Peristaltic Movement of the Gasterointestinal System after Laparatomic Appendectomya Randomized Clinical Trial

زمينه و هدف: ايلئوس يكي از عوارض شايع در بيماران بستري در بيمارستان مي باشد و شايعترين علت تأخير در ترخيص بيمار به دنبال جراحي هاي شكمي مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي نتايج حاصل از جويدن آدامس بر روي حركات دودي دستگاه گوارش بعد از آپاندكتومي طراحي شده است. مواد و روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني، با استفاده از فرمول حجم نمونه مربوط به مقايسه دو ميانگين 40 نفر از بيماراني كه در سال هاي 1394-1393 در مركز آموزشي درماني بعثت همدان تحت عمل جراحي آپاندكتومي قرار گرفته بودند، به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل (هر گروه 20 نفر) مداخله مطالعه قرار گرفتند. معيـارهاي ورود به مطالعه سن بالاي 15 سال و عمل جراحي آپاندكتومي و معيارهاي خروج از مطالعه داشتن ديابت، هيپـوتيروئيدي، هيپوپاراتيروئيدي، اختلال الكتـروليت و بيمـاري هاي عضلاني و عصبي واضح و اعتياد به مواد مخدر بود. روش بيهوشي هر دو گـروه بيماران يكسان بود. براي گـروه مورد در سه نوبت آدامس ساخت كارخانه و طعم يكسان در بازه هاي زماني در چهار، ده و هجده ساعت بعد از به هـوش آمـدن بيمار (هر نوبت 20 دقيقه)، داده شد. در گروه شاهد اقدامي انجام نگرديد. يك ساعت بعد از به هوش آمدن بيمار و ثابت شدن علايم حياتي، در زمان بستري در بيمارستان در گروه هاي مورد و شاهد هر دو ساعت صداهاي روده، با گوشي پزشكي توسط محقق بررسي شد. پژوهشگر هر دو ساعت دفع گاز و مدفوع را از طريق پرسش از بيمار ارزيابي كرد. داده هاي جمع آوري شده توسط نرم افزار آماري SPSS ويرايش 17 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و از آمار توصيفي و در مـوارد مورد نياز براي بررسي معني داري ارتباطات از آزمون آماري تي تست استفاده گرديد. سطح معني داري آزمون ها كمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين زمان شنيده شدن اول صداي روده اي در گروه مداخله؛ 1/17±3/30 ساعت و در گروه كنترل 1/23±2/60 ساعت بود، آزمون آماري تفاوت معني داري را بين دو گروه مداخله و كنترل نشان نداد (0/073=P). ميانگين زمان دفع گاز در گروه مداخله؛ 3/52±10/90 ساعت و در گروه كنترل 9/90±17/50 ساعت بود، كه تفاوت معني داري را بين دو گروه مداخله و كنترل مشاهده گرديد (0/008=P). ميانگين زمان دفع مدفوع در گروه مداخله؛ 5/03±25/40 ساعت و در گروه كنترل 13/98±37/70 ساعت بود، كه تفاوت معني داري بين دو گروه مداخله و كنترل مشاهده گرديد (0/001 =P). ميانگين زمان عدم دريافت تغذيه خوراكي كردن در گروه مداخله؛ 4/88±17/75 ساعت و در گروه كنترل 5/18±18/50 ساعت بود (0/641=P). ميانگين زمان خروج از تخت در گروه مداخله؛ 5/60±8/85 ساعت و در گروه كنترل 4/29±/10/55 ساعت بود (0/28=P). نتيجه‌گيـري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، ميانگين زمان دفع گاز و ميانگين زمان دفع مدفوع در گروه دريافت كنندگان آدامس به طور قابل توجهي پايين تر از گروه كنترل بوده است. انجام مطالعات تكميلي و جستجوي راه هايي كه بدون پرسش از بيمار از اولين زمان دفع گاز و مدفوع بتوان به اثرات جويدن آدامس در كاهش زمان ايلئوس پي برد، توصيه مي گردد.

Introduction & Objective: Ileus is one of the common complications in hospitalized patients as well as it is the most common reason of delay in discharge from the hospital due to abdominal surgeries. Present study with aim of investigating the results of chewing gum on bowel movements of digestive system after appendectomy was designed. Materials & Methods: In this clinical trial using the related sample size formula 40 patients’ means that underwent appendectomy surgery in Besat- Hamedan Medical Center were randomly classified into the intervention and control groups (20 people per group). Inclusion criteria for the study included the age of over 15 and having appendectomy surgery and the exclusion criteria included hypothyroidism, hypoparathyroid glands, electrolyte disorders, neuro muscular diseases and drug addiction. Method of anesthesia was similar in both groups. For the case group the chewing gum manufactured by the same factory and in the same flavor was prescribed within the four, ten and eighteen hours after the patient's recovery. No treatment was applied to the control group. One hour after the patient’s recovery and stabilization of the vital signs, the bowel sounds were examined by stethoscope by researcher in the case and control groups every two hours. The researcher evaluated flatulence and defecation by asking the patients. The collected data were analyzed by SPSS version 17 and the descriptive statistics were used in the required cases and the t-test was used for the evaluation of significance of the data. The significance level of data is considered lower than 0.05. Results: The average time to hear the first bowel sound in experimental group was 3.30 ± 1.17 hours and in control group it was 2.60 ± 1.23 hours. Therefore there was no significant difference (P = 0.073) between the experimental and control groups. The average time to gas-passing in experimental group was10.90 ± 3.52 hours and in control group it was 17.50 ± 9.90 hours that showed a significant difference (P = 0.008) between the experimental and control groups. Average time to defecation in the experimental group was 25.40 ± 5.03 hours and in control group it was 37.70 ± 13.98 hours. Therefore there was a significant difference (P = 0.001) between the experimental and control groups. The average time to receive oral feeding in the experimental group was 17.75 ± 4.88 hours and in control group it was 18.50 ± 5.18 hours (P = 0.641). The average time to leaving the sickbed in the experimental group was 8.85 ± 5.60 hours and in control group it was 10.55 ± 4.29 hours (P = 0.28). Conclusions: According to the results of this study, the average time to gas-passing and defecation in gum recipients group was significantly less than the control group. Complementary studies and finding ways to find out the chewing gum effects on reduction of Ileus time without questioning the patient about the first gas-passing and defecation after surgery was recommended.