عنوان مقاله :
اختلاط ماگمايي در گرانوديوريت ها و انكلاوهاي مافيك ده بالا: شاهدي براي ماگماتيسم كالك آلكالن نوع I از دو منشا پوسته زيرين و گوشته ليتوسفريك
عنوان به زبان ديگر :
Magma mixing in Dehe Bala granodiorites and their mafic enclaves, SW of Boein Zahra: Evidence for I type calc-alkaline magmatism from both lithospheric mantle and lower crustal sources
پديد آورندگان :
قرامحمدي، زينب دانشگاه تهران - دانشكده زمين شناسي - پرديس علوم , كنعانيان، علي دانشگاه تهران - دانشكده زمين شناسي - پرديس علوم , الياسي، محسن دانشگاه تهران - دانشكده زمين شناسي - پرديس علوم
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1396 شماره 43
كليدواژه :
اختلاط ماگمايي , انكلاوهاي ميكروگرانولارمافيك , توده نفوذي ده بالا , پوسته زيرين , كالك آلكالن
چكيده فارسي :
توده گرانوديوريتي ده بالا با روند شرقي - غربي در 45 كيلومتري جنوب غرب بويين زهرا، در استان قزوين برونزد دارد. اين توده حاوي انكلاوهاي ميكروگرانولار مافيك متعدد با تركيب ديوريت - كوارتزمونزوديوريت است. انكلاوها با اشكال گرد شده و بيضوي با اندازه هاي دو تا 20 سانتيمتر در گرانوديوريت هاي ميزبان پراكنده شده اند. انكلاوها عموماً تماس ناگهاني با گرانوديوريتهاي ميزبان دارند و از مجموعه كاني هاي آذرين تشكيل شده اند. وجود شواهد بافتي نشان دهنده عدم تعادل از قبيل حضور پلاژيوكلازهايي با زونينگ تركيبي و سطوح تحليلي مكرر، سوزن هاي آپاتيت و كوارتزهاي اوسلي در انكلاوها نشانه تغييرات شيميايي و يا حرارتي مذاب در حين رشد بلور و شاهدي براي وقوع اختلاط ماگمايي هستند. انكلاوها از LREES و LILES غني شده و از HFSES تهي شده هستند. گرانوديوريت ها با محتواي 66/9-64/2= SiO2، از نوع كالك آلكالن غني از پتاسيم بوده و مشخصات سنگ هاي متاآلومين (1/1>A/CNK) را نشان مي دهند. غني شدگي از عناصر ناسازگار La، Ce، Rb، Th، K وNd در كنار آنومالي منفي Ti، Ba، Eu، Nb و P دلالت بر نقش پوسته زيرين در شكل گيري ماگماي سازنده گرانوديوريت ها دارد، اما محتواي نسبتاً بالا (Mg≠(0/039-0/43 پيشنهاد مي كند كه گرانوديوريتهاي ده بالا از اختلاط ماگماي مافيك حاصل از گوشته با ماگماي فلسيك پوسته به وجود آمده باشند. انكلاوها با مقادير نسبتاً پايين 58/2- 52/8=SiO2، 0/92- 0/77=A/CNK، مقدار متوسط پتاسيم 3/8-1/4=K2O و مقدار نسبتاً بالاي (0/46-0/4)≠Mg مشخص مي شوند. بر اساس ويژگي هاي ژئوشيميايي و مقادير 8/1-6/1=Dy/Yb، به نظر مي رسد ماگماي سازنده انكلاوها از ذوب بخشي گوه گوشته در زون انتقالي اسپينل- گارنت حاصل شده و در تماس با ماگماهاي فلسيك حاصل از ذوب پوسته، تا حدي متحول شده باشد.
چكيده لاتين :
Dehe Bala granodioritic pluton with an E-W trend is exposed approximately 45 km south-west of Boein Zahra town, Qazvin province. This pluton includes several mafic microgranular enclaves (MME ) with diorite and quartz monzodiorite in composition. The ellipsoidal and rounded enclaves with 2 to 30 cm in sizes have been scattered in host granodiorites. The enclaves commonly have a sharp contact with the host granodiorites. Textural evidence indicative of disequilibrium condition, include plagioclase with oscillatory zoning and repeated resorption surfaces, acicular apatite and quartz ocelli as chemical and/or thermal changes in the melt during crystal growth and as evidence for
occurrence of magma mixing. The enclaves enriched in LILE
and LREE
and are depleted
in HFSES. The SiO2 content of the granodiorite ranges from 64.2 to 66.9 wt%. They are high-k calc-alkaline in composition, displaying a metaluminous character (A/CNK<1.1). Enrichment of incompatible elements such as La, Ce, Rb, Th, K and Nd coupled with negative anomalies of Ti, Ba, Eu, Nb and P implying the role of the lower crust in the formation of the granodioritic magma, but relatively high content of Mg value (0.39 - 0.43) suggest that the granodiorites were generated by mixing of mantle-derived mafic magma with felsic melt derived by partial melting of lower crust. The MMEs are characterized by
relatively low contents of SiO
= 52.8-58.2 wt%, moderate K2O=1.4-3.8 and high Mg (0.4
-0.46). Geochemical features and values of Dy/Yb=1.6 - 1.8 in MME
suggest that enclave
magmas were derived by partial melting of the mantle wedge in the spinel-garnet transition zone and they have partially evolved in contact with fusion of crust-derived felsic magmas.
عنوان نشريه :
زمين شناسي ايران
عنوان نشريه :
زمين شناسي ايران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 43 سال 1396