تدوين مدل رضايت شغلي بر اساس سبك زندگي اسلامي، سازگاري زناشويي و جنسيت در معلمان

پژوهش حاضر به دنبال بررسي برازش مدل رضايت شغلي بر اساس سبك زندگي اسلامي، سازگاري زناشويي و جنسيت در معلمان ابتدايي شهرستان شهريار است. اين پژوهش از نوع همبستگي است كه به ‌منظور جمع‌آوري داده‌ها، نمونه‌اي شامل 200 نفر از معلمان مقطع ابتدايي شهريار به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي (100 مرد و 100 زن) انتخاب و پس از اجرا 166 پرسشنامه جمع‌آوري شد. ابزارهاي مورداستفاده پرسشنامه سازگاري زناشويي زن و شوهر (DAS)، فرم بلند پرسشنامه سبك زندگي اسلامي كاوياني (ILST) و مقياس رضايت شغلي دانت بود و داده ها به روش تحليل مسير با استفاده از نرم‌افزار آموس تحليل شد. نتايج نشان داد كه سبك زندگي اسلامي تأثير مستقيم و مثبت بر رضايت شغلي دارد؛ سازگاري زناشويي اثر معناداري بر رضايت شغلي ندارد و جنسيت در رابطه بين رضايت شغلي با سبك زندگي اسلامي (سازگاري زناشويي و رضايت شغلي) نقش تعديل‌كننده دارد. در نهايت با اصلاحات انجام‌شده، مدل فرضي از تبيين و برازش مناسبي برخورداراست. سبك زندگي اسلامي قواعد مناسبي براي رشد فرد و بهتر زيستن فراهم مي‌كند كه افراد مي‌توانند با به ‌كارگيري اين قواعد، خشنودي بيشتري در وقايع زندگي از جمله شغل خود تجربه كنند.