طرحواره هاي حافظه نسلي از جنگ ايران و عراق

Generational Memory Schemata of the Iran-Iraq War

حافظه نسلي از جنگ ايران و عراق به معناي حافظه به اشتراك گذاشته شده توسط افرادي است كه تجربه مشترك آنها از جنگ در دوره تاريخي مشابه به ديدگاه هايشان شكل داده است. واقعيت اساسي حافظه نسلي آن است كه نسل هاي مختلف، رويدادهاي گذشته را به گونه اي متفاوت تفسير و ياد مي كنند. بدين نحو، واقعه اثرگذاري چون جنگ ايران و عراق مي تواند به عنوان نقطه اي كانوني در بازتوليد بازنمايي هاي جمعي از گذشته عمل كند و ذهنيت نسلي را حول درك و معناي مشترك از آن در شرايط كنوني جامعه صورت بندي نمايد. براي مفهوم پردازي از حافظه نسلي از جنگ، پس از مرور بر مدل هاي فردگرايانه و جمع گرايانه از حافظه جمعي و بيان كاستي هاي روش شناختي آنها، از مدل جديد شناختي براي بررسي مكانيسم هاي شكل دهنده به حافظه نسلي از جنگ استفاده شد. در اين مدل، حافظه جمعي به عنوان يك ساخت معرفتي و به صورت طرحواره هاي حافظه اي موجود در سطح فرافردي از زندگي اجتماعي، محصول شناختي تعامل اجتماعي افراد مرتبط باهم به لحاظ فرهنگي، در ميان ابژه هاي فرهنگي است. روش شناسي غالب تحقيق، روش كيفي بوده، براي گردآوري داده ها از تكنيك مصاحبه عميق و نيمه ساختار يافته و براي تحليل داده ها از روش تحليل موضوعي استفاده شده است. كاربست روش تحليل به ما اين امكان را داد تا سنخ شناسي اي از ساخت هاي معرفتي مشتركي كه افراد در هر گروه نسلي براي فهم و معناي وقايع و پديده هاي مرتبط با جنگ استفاده مي كنند، به دست آيد. اين ساخت هاي معرفتي مشترك به عنوان طرحواره هاي حافظه نسلي از جنگ، نمايان گر نحوه بازنمايي جنگ ايران و عراق در ميان دو نسل داراي حافظه اتوبيوگرافيك و حافظه تاريخي از جنگ هستند.

The generational memory of the Iran-Iraq war is meant to be the memory shared by those whose collective experience of war has shaped their views in the same period of history. The fundamental fact of generational memory is that different generations interpret and remember past events in varied ways. Thus، the incident as effective as the Iran-Iraq war can act as a focal point in the reproduction of collective representations of the past، and in the present conditions of the society can configure the mentality of the generation around the understanding and common sense of war. For a conceptualization of generational memory of war، after an overview of individualistic and collectivist models of collective memory and the expression of deficiency in their methodological strategies، a new model of cognitive sociology was used to examine the mechanisms of generational memory’s production. In this model، collective memory as a knowledge structures and in the form of memory schemata which exists at a supra-individual level of social life، is cognitive by-product of the social interaction of culturally related individuals with each other amongcultural objects. The dominant methodology of research has been qualitative method، the technique of deep and semi-structured interview has been used for data collection، and the method of thematic analysis was used for data analysis. The application of the analysis method allowed us to obtain a typology of common knowledge structures that individuals in each group generation can use to understand the meaning of events and phenomena associated with warfare. These common knowledge structures، as generational memory schemata of the war indicate that how two generations with autobiographical and historical memories of war represent the Iran-Iraq war.