حمايت از حقوق محيط‌زيست از منظر حقوق بين‌الملل بشر

حقوق محيط‌زيست در حال حاضر در كنار ساير حوزه‌هاي متحول حقوق بين‌الملل نظير؛ حقوق مخاصمات مسلحانه، حقوق بشر، حقوق تجارت بين‌الملل يكي از گرايش‌هاي خاص، جديد و مورد علاقه در مطالعات حقوق بين‌الملل است. بعد از دهه هفتاد قرن بيستم و به دنبال تشديد تنزل كيفيت محيط‌زيست، وقوع حوادث آلودگي به ويژه آلودگي نفتي، شيميايي و هسته‌اي و هشدار دانشمندان و سازمان‌هاي بين‌المللي، به تدريج ادبيات اين گرايش از حقوق بين‌الملل آغاز و تا به امروز توسعه قابل توجهي را به خود ديده است. توجه سازمان‌هاي بين‌المللي، تشكيل كنفرانس استكهلم و ريو و طرح برخي از دعاوي مهم زيست‌محيطي نيز سهم قابل توجهي در توسعه اين گرايش داشته‌است. به نظر مي‌رسد با آغاز هزاره سوم، حقوق بين‌الملل با دركي تازه از جهان مواجه باشد. اين درك تا حدود زيادي وابسته به تحليل شرايط پيچيده عصر حاضر است. محيط‌زيست به عنوان ارزشي بنيادين و اوليه كه ساير حقوق در بستر آن مجال توليد، رشد، توسعه، ارتقا و تضمين مي‌يابند، رفته‌رفته مي‌رود تا جايگاه خود را در سلسله مراتب هنجارهاي حقوقي بازيابد. به وجود آمدن احزاب، انجمن‌ها و NGO هايي در اين زمينه، حمايت قوانين اساسي و دادگاه‌هاي بين‌المللي نگاهي ويژه را در حمايت از حقوق محيط‌زيست به وجود آورده است. سوالي كه مورد بررسي است اين مي‌باشد كه چرا حمايت از محيط‌زيست بايد مورد توجه قرار گيرد و در صورت عدم حمايت چه عواقبي در پي خواهد داشت؟