تحليل و تبيين جامعه شناختي استمرار احساس اجحاف و كم توجهي به مسئوليت هاي اجتماعي در ايران از 1357 تا 1394

Sociological Analysis and Explanation the Continuity of Oppression Feeling and Paying Less Attention to Social Responsibility in Iran from 1978 to 2015

احساس احجاف احساسي است كه از برآورده نشدن توقعات و خواستهاي فرد يا افراد يك جامعه نشأت مي گيرد آنطوركه افراد آن ها را حق مسلم و مشروع خود مي دانند و برآنند كه آن حق يا حقوق به دست فرد ،گروه و يا سازماني به ناحق از آنها سلب شده است. احساس اجحاف يكي از عوامل اساسي بود كه انقلاب سال 1357 را رقم زد. انتظار ملت ايران از نظام استقرار يافته پس از انقلاب انجام اقداماتي جدي در جهت از ميان برداشتن اين احساس بود. مطالعات نشان مي دهد كه اين احساس همچنان در اذهان اكثريت افراد جامعه باقي مانده و به تبع آن بي توجهي به مسئوليت هاي اجتماعي نيز پديدار گشته است. هدف از نگارش اين مقاله تحليل و تبيين جامعه شناختي چرايي و چگونگي استمرار احساس اجحاف و كم توجهي به مسئوليت هاي اجتماعي در جامعه ايران پس از انقلاب 1357 تا 1394 مي باشد. روش بكار رفته در اين مقاله اسنادي و تكينك مورد استفاده تحليل محتوي است.رويكرد مقاله برگرفته از يك رويكرد بومي كه متعلق به سيف اله سيف الهي است بنا نهاده شده است. اين رويكرد شكل گيري مسائل اجتماعي ايران را به دليل رابطه ساختاري بين اين مسائل با عناصر و مؤلفه هاي بنيادين آن كه شامل عناصر:جغرافيايي – اقليمي،معيشتي-اقتصادي،قومي - جمعيتي،فرهنگي و مديريتي - سياسي است مي داند. و برآن است كه تضاد دروني بين اين عناصر به همراه فشار عوامل بيروني موجب پيدايش اين مسأله اجتماعي شده است. يافته هاي به دست آمده حاكي از آن است كه احساس اجحاف و كم توجهي به مسئوليت هاي اجتماعي حاصل شرايطي عيني و واقعي جامعه است .عدم وجود تعادل و توازن بين عناصر و مؤلفه هاي مذكور از يك سو و عدم شكل گيري يك نوع مديريت افقي و مبتني بر مشاركت جمعي كه قادر به از ميان برداشتن اين تضاد دروني و ايجاد تعادل در درون سيستم نمايد از سوي ديگر به عنوان عوامل شكل گيري اين مسأله شناسايي شدند. توجه جدي به موقعيت جغرافيايي و اقليمي مناطق مختلف و ميزان بهره مندي آنان بر اساس شاخص هاي توسعه يافتگي و لحاظ نمودن آن در تخصيص بودجه و جايگزين نمودن اين شيوه تخصيص به جاي شيوه متداول؛ اولويت بخشي به خواستهاي مردم و حركت به سوي مديريت سياسي مبتني بر مشاركت برابر و حداكثري تمامي گروه ها و اقليت هاي قومي فارغ از نوع وابستگي ديني و مذهبي (پلوراليسم) و تصميم گيري هاي سياسي، اقتصادي اجتماعي و فرهنگي مبتني بر پژوهش هاي علمي به جاي تصميم گيري هاي مبتني بر ايدئولوژي از جمله راهكارهاي از ميان برداشتن اين مسأله و ساير مسائل اجتماعي ايران در اين مقاله پيشنهاد شده است.

Oppression feeling is the feeling that derived from not meeting the expectations and demands of the individual or individuals in a society as people to know their legitimate and inalienable right. And believe that it is the right or the right has been taken from them by individual, group or organization unjustly. Oppression Feeling was one of the fundamental factors of the revolution of 1978. Expect of Iranian nation from established regime after the revolution was making significant efforts to eliminate this feeling. Studies show that this Feeling remains in the minds of the majority of the population still and consequently disregard for social responsibility also emerged. The purpose of this article is to explain the sociological analysis of why and how the continuity of oppression Feeling and marginalization of social responsibility in Iranian society after the revolution of 1978 to 2015. The method documentary and content analysis technique is used in this paper. Paper approach is based on a local perspective that belongs to Seyfolah Seyfollahi. This approach knows to the formation of social issues because of the structural relationship between these issues with its fundamental elements, including elements: geo - climatic, subsistence-economic, ethno-demographic, cultural and political management. And believed that internal conflict between these elements, along with the pressure of external factors has been the emergence of this social problem. The findings show that oppression Feeling and marginalization of social responsibility is the result of objective and real society conditions. Lack of balance and harmony between these elements on the one hand and lack of formation of a horizontal management based on collaborative partnerships which is able to eliminate this internal conflict and create balance within the system on the other hand, were identified as the factors shaping this problem. Serious attention to climatic and geographical situation of different regions and their utilization rate based on indicators of development and in terms of budget allocation and replacing the manner of allocating instead of the conventional method, Priority to the people and move towards political management based on equal and maximum participation of all groups and ethnic minorities regardless of religious affiliation (pluralism) and decisions on of political, economic, social and cultural based on scientific research rather than ideology Including strategies that has been proposed for eliminating this problem and other social issues in this paper