آزادسازي تجاري و عملكرد كشاورزي كاربردي از شاخص هاي درون بخشي و كلي تجارت بين الملل

Trade Liberalizationand Agriculturalperformance, Application of Inter-Sectoral and General Indicators of International Trade

با توجه به اثرپذيري دوگانه ساختاركل اقتصاد و به ­ويژه بخش كشاورزي از آزادسازي تجاري، هدف تحقيق حاضر پاسخ­گويي به نوع اثرپذيري اين بخش از آزادسازي تجاري است. بدين منظور از سه شاخص تجارت بين ­الملل در دو سطح درون بخشيِ كشاورزي و سطح كل اقتصاد استفاده شده است. نتايج حاصل از برآورد الگو با رهيافت ARDL طي دوره زماني 1346-1391، حاكي از آن است كه در هر دو دوره زماني كوتاه ­مدت و بلندمدت آزادسازي تجاري اثري منفي بر عملكرد بخش كشاورزي دارد. تسهيلات دريافتي بخش كشاورزي در كوتاه ­مدت با وقفه­ اي يكساله بر عملكرد دوره جاري بخش كشاورزي اثر مثبت داشته اما در بلندمدت اثري معنادار ندارد. يافته ديگر مويد آن است كه در اقتصاد ايران سرمايه­ گذاري (مخارج سرمايه ­اي يا اعتبارات تملك دارايي­ هاي سرمايه ­اي) دولت در بخش كشاورزي در هر دو دوره زماني، اثري مثبت و معنادار بر عملكرد بخش كشاورزي دارد و اندازه اثر نيز در بلندمدت به مراتب بزرگ­تر از كوتاه­ مدت است. لذا مي­ توان اذعان نمود كه در اقتصاد ايران، اين عامل در بلندمدت اثر تقويت­ كنندگي بيشتري نسبت به كوتاه ­مدت در بخش كشاورزي دارد.

This research tries to describe the effects of trade liberalization on the dual structure of the economy, especially on the agriculture sector. For this purpose, three international trade indicators have been used in two levels: one for agriculture sector and the other for the whole economy. The estimation model approached by ARDL within 1967-2012 has been shown that any long term or short term liberalization would lead in negative effects on the agriculture sector. In the short term with one year delay, the facilities will have a positive effect on the current period of agriculture turnover however, in the long term no meaningful effect would be reached. Our other findings prove that investment by state in the agriculture sector would lead in positive and meaningful effect in agriculture turnover in both long term and short term period of time. Also, in this case the long-term effect is far greater than short term. So we can say that in the Iranian economy, this factor in the long run, has more reinforcing effect compared to short term periods in the agriculture sector.