تغييرات وضعيتي كمربند شانه زنان مبتلا به سرطان پستان در نتيجه يك برنامه تمريني تركيبي مقاومتي – جنبش پذيري

Shoulder girdle posture variations in women with breast cancer as a result of a combined resistance-mobility training program

زمينه و هدف: درمان‌هاي تهاجمي سرطان پستان، به‌خصوص جراحي و پرتودرماني منجر به تغييرات منفي در وضعيت بدني، اختلال تقارن تنه و وضعيت استاتيك زنان مي­ شوند. از اين‌رو هدف از انجام اين مطالعه ثبت و ارزيابي تأثير برنامه تمريني مقاومتي- جنبش‌پذيري در منزل بر تغييرات وضعيتي كمربند شانه در ميان زنان پس از درمان سرطان پستان بود. روش بررسي: اين پژوهش از نوع كارآزمايي باليني تصادفي و شامل 40 زن 65-45 سال مبتلا به سرطان پستان بود كه درمان­ هاي جراحي، شيمي درماني و پرتودرماني را كامل كرده بودند. در نهايت 27 زن به‌صورت تصادفي در دو گروه شاهد و مداخله قرار گرفتند. گروه مداخله به‌مدت چهار هفته (چهار جلسه در هفته) در برنامه تمريني مقاومتي با كش تمرين و جنبش­پذيري، با اجرا در منزل، شركت نمودند. در طول مدت مداخله گروه شاهد هيج تغييري در ميزان فعاليت روزانه خود نداشتند. وضعيت بدني در ناحيه كمربند شانه با استفاده از روش عكس‌برداري ديجيتال، قبل و بعد از اعمال مداخله ارزيابي شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون ANCOVA (تجزيه و تحليل كوواريانس تك متغيره) صورت پذيرفت. يافته‌ها: به دنبال اتمام مداخله تمريني بهبود معناداري در زاويه كايفوز پشتي و راستاي استخوان كتف مشاهده شد. فاصله استخوان كتف تا ستون فقرات پس از تمرين بدون تغيير باقي ماند و انحراف راستاي كمربند شانه بهبود غيرمعناداري را نشان داد. نتيجه‌گيري: بهبود معنادار به‌دست آمده در دو متغير كايفوز و راستاي كتفي به‌دنبال برنامه تمريني كوتاه‌مدت و در منزل، براي بيماران مبتلا به سرطان پستان، با توجه به محدوديت دسترسي به امكانات اصلاحي- درماني مي­تواند قابل توجه باشد. در عين حال با توجه به تغييرات پيشرونده وضعيت بدني به‌دنبال درمان سرطان پستان و تغييرات اندك و غيرمعنادار برخي متغيرها به‌دنبال مداخله، ضروري است مداخله تمريني اصلاحي براي مدت طولاني ­تر و در حين يا بلافاصله پس از درمان سرطان پستان نيز استفاده شود.

Background and aim: Invasive treatment of breast cancer can lead to negative changes in women’s posture. The aim of this study was to record and assess the impact of a home based resistance - mobility training protocol on the shoulder girdle posture variations among women after breast cancer treatment. Materials and methods: This study is a randomized clinical trial including 40 women 45-65 years old with breast cancer who had completed treatment with surgery, chemotherapy and radiotherapy. Finally, twenty seven women were randomly assigned to intervention and control groups. The intervention group participated in the home based mobility and theraband resistance exercise program, during four weeks (four times a week). During the intervention, the control group had no change in their daily activity. The shoulder girdle posture was assessed using digital photogrammetry, before and after intervention. Data analysis was performed using ANCOVA. Results: Following completion of the training intervention, significant improvement in thoracic kyphosis angle and scapula alignment was observed. The scapula distance to the spine didn’t change after exercise and the shoulder girdle inclination showed insignificant improvement. Conclusion: Due to limited access to therapeutic and corrective facilities, for patients with breast cancer, significant improvement in kyphosis and scapula alignment variables can be considerable, after short-term home based exercise program. Due to progressive changes in body posture following breast cancer treatment and insignificant changes in certain variables after intervention, corrective exercise intervention must be used for longer periods and during or immediately after breast cancer treatment.