عنوان مقاله :
رويه شوراي نگهبان در رعايت هم زمان موازين اسلامي و آزادي ها
عنوان به زبان ديگر :
Guardian Council's Procedures in Considering Islamic Rules and Freedom
پديد آورندگان :
محمدي، حسن دانشگاه شهيد بهشتي تهران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1396
كليدواژه :
مباني و موازين اسلامي , آزادي ها , شوراي نگهبان , دادرس اساسي
چكيده فارسي :
مباني و موازين اسلامي در كنار مصاديق مصلحت عمومي، مهمترين عوامل تحديد كننده آزادي ها در قانون اساسي هستند. هر چند اخلاق عمومي به عنوان عامل مستقلي در قانون اساسي و اسناد بين المللي مورد توجه قرار گرفته است ولي شوراي نگهبان در رويه خود نشان داده كه تنها اخلاق عمومي اي كه در چارچوب موازين اسلامي باشد، نقش تحديد كننده آزادي ها را خواهد داشت و خارج از موازين اسلامي، اخلاق عمومي نقش تحديد كننده نخواهد داشت. در بسياري از موارد، موازين اسلامي حامي آزادي ها بوده است و شوراي نگهبان در آراء بسياري با تكيه بر قواعد اسلامي مانع از تحديد آزادي ها به وسيله مصالح عمومي شده است؛ اما اين رويه تا جايي بوده است كه آزادي ها در مقابل موازين اسلامي قرار نگرفته است. در حقيقت در هر جا كه آزادي ها تعارضي با موازين اسلامي پيدا نموده است، رويه شورا بر اين بوده كه با تفسيري موسع از مفهوم موازين اسلامي در جهت اعمال حداكثري آن برآمده و آزادي ها را با محدوديتي حداكثري روبه¬رو ساخته است. اين رويه شوراي نگهبان به عنوان دادرس اساسي ج.ا.ا، با توجه به اينكه يكي از وظايفش دفاع از آزادي هاي فردي و گروهي است، قابل نقد به نظر مي رسد. به اين معني كه شورا مي تواند با برداشت حداقلي و تفسير مضيق از موازين اسلامي، دامنه عوامل تحديدكننده آزادي ها را كاهش داده و در نتيجه، آزادي ها را به صورت حداكثري مورد حمايت خود قرار دهد، به گونه اي كه تعادل بين آزادي ها و موازين اسلامي محقق شود.
چكيده لاتين :
Islamic principles and standards as well as public interest, are major limiting factors of freedoms in the constitution. Although public morality as an independent factor in the constitution and international documents are taken into consideration, but the Guardian Council practice has shown that only the ethics of the public that within the framework of Islamic criteria has a role of limiting freedoms and outside of the Islamic criteria, public morality is not restrictive. In many cases, Islam standards support freedoms and the Guardian Council in many cases relying on Islamic rules prevent the restriction of freedoms by the public interest. But if the freedoms aren’t against Islamic standards, this precedent will follow. In fact, wherever freedoms were conflict with Islamic standards, the Guardian Council with extensive interpretation of Islamic standards constraints freedoms hardly. This practice of the Guardian Council as Constitutional court given that to protect individual and group freedoms, criticism seems. This means that the Council with minimal and restricted interpretation of Islamic principles can reduce the scope of freedoms constraints and thus protect the freedoms maximally. So the balance between freedom and Islamic standards are met.
عنوان نشريه :
مطالعات علوم سياسي، حقوق و فقه
عنوان نشريه :
مطالعات علوم سياسي، حقوق و فقه