اثر دخالت دولت در بخش بانكي روي پايداري مالي اين بخش در ايران در دوره 92-1380

The Effect of Government Intervention in Banking Sector on Banks’ Financial Stability in Iran

در این مقاله، اثر دخالت دولت در بخش بانكی بر پایداری مالی این بخش در دوره92-1380بررسی شده است. برای اندازه گیری دخالت دولت در بخش بانكی، از متغیرهای نرخ سود واقعی سپرده، تسهیلات اعطایی تبصره ای بانك ها و مؤسسات اعتباری غیر بانكی و نسبت بدهی بخش دولتی به مجموع بدهی یا دارایی بخش بانكی و روش تحلیل اجزای اصلی (PCA)، و برای سنجش پایداری مالی از شاخص Z-Score استفاده شده است. برای بررسی اثر دخالت دولت در بخش بانكی بر پایداری مالی این بخش از داده های ترازنامه و گزارش های سود و زیان بانك ها بهره گیری، و با كاربرد داده های پنل، مدل مقاله برآورد شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل در بین 14 بانك كشور، نشان می دهد كه دخالت دولت در بخش بانكی، تأثیر منفی بر پایداری مالی این بخش داشته و باعث افزایش آسیب پذیری مالی این بخش می شود. همچنین افزایش نسبت بدهی به دارایی، باعث افزایش آسیب پذیری مالی بخش بانكی و افزایش اندازه بانك ها (لگاریتم دارایی ها)، موجب بهبود پایداری مالی این بخش می شود.

In this paper, the effect of government intervention in the banking sector (financial repression) on banks’ financial stability is investigated during 2001-2013. To measure the index of government intervention in the banking sector, three variables including real interest rate, credits directed by banks and government debt to banks are combined using principal component analysis. Furthermore, the z-score index is applied to measure the financial stability in the banks. Data are extracted from balance sheets and income statements of the banks. Results from a panel of 14 banks show that the intervention of government in the banking sector is of significantly negative effect on financial stability of these banks and therefore increases their financial vulnerability. Moreover, an increase in size of bank improves the financial stability, but higher debt-to-asset ratio increases the banks’ financial vulnerability.