توصيف فضاي درك واكه‌ در زبان فارسي معيار

Perception of a Synthetic Vowel Space by Persian Listeners

هدف این مطالعه توصیف فضای سازه­ای درك واكه در فارسی معیار است. در قالب یك آزمون شناسایی، از 30 گویشور فارسی معیار درخواست شد كه پس از شنیدن هر صدا، نوع واكة شنیده­شده را مشخص كنند. واكه‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای سنتزكننده ساخته شدند. تحلیل داده‌ها بر اساس مدل رگرسیون لجستیك صورت گرفت. بر اساس یافته­های پژوهش، شناسایی فضای درك واكه­ از سوی شنوندگان فارسی، تحت تأثیر سرنخ­های فركانس سازة اول و دوم است، درحالی‌كه سرنخ فركانس سازة سوم فاقد تأثیر دركی برای آنهاست. در مورد نحوة تأثیر این دو سرنخ، نتایج پژوهش حاضر با پژوهش­های آكوستیكی پیشین در مورد واكه­های فارسی سازگار است.

Vowels of a language can be characterized within an acoustically defined space according to native listeners’ perceptual intuition. This study investigated Persian listeners’ perception of a synthetic vowel space in which F1, F2, and F3 varied in a systematic manner. Our experimental design was based on the “Simple Target Model”. In an identification task thirty subjects heard each stimulus once in random order, and responded by choosing orthographic signs of Persian vowels. The identification of vowels depends on F1 and F2 (p<0.00001), but not on F3.  Our results highlight the importance of F1 and F2 in distinguishing Persian vowels, in agreement with those obtained in previous production experiments.