فناوري نانو و ساختمان سبز ؛ كيفيت تاثير فناوري هاي نانو در استفاده بهينه از منابع محيطي در ساختمان

فناوري عمدتا شهرهاي آلوده و محيط زيست آلوده را براي بشر قرن بيستم به ارمغان آورده است. نانو تكنولوژي نيز از اين قاعده مستثني نيست. دانشي كه با كنترل مواد در مقياس مولكولي، دست به خلق دستاوردهاي نويني از جمله: توليد، انتقال، مصرف و ذخيره سازي انرژي با كارايي بالا مي نمايد كه مي تواند در جهت تعديل و كنترل آلاينده هايي كه نيروگاه ها به چرخه طبيعت مي افزايند بكار گرفته شود. پژوهش حاضر در پي پاسخ به اين سوال كليدي است كه آيا مي توان مدلي پويا از تاثير فناوري نانو براي ساخت يك ساختمان همساز با محيط زيست خلق كرد؟ به عبارتي فرضيه اصلي پژوهش اينست كه اجزاء ساختمان كه به صورت مجزا مي توانند تحت تاثير فناوري نانو آفريده شوند در يك كليت واحد مي توانند ساختمان سبزي را بيافرينند كه همسو و همگام با محيط زيست باشد. پژوهش در ابتدا توسعه هاي اخير اين فناوري در صنعت ساختمان را مي كاود. پس از آن آثار زيست محيطي اين توسعه ها مورد مطالعه قرار مي گيرد. در نهايت، با ارائه ماتريسي جامع به جايگاه هر يك از توسعه ها در صنعت ساختمان مي پردازد. اين ماتريس به عنوان ابزاري كارآمد براي مهندسان معمار طراحي گرديده است تا در هنگام طراحي ساختمان كاربردهاي نانوفناوري را به روشني بيان نمايد و در اختيارشان نهد