تحليل و بررسي جلوه هاي حقوق بشر در اشعار فروغ فرخزاد

انسان در زندگي امروزي با رشد روز افزون صنعت و توسعه همه جانبۀ جوامع، به عنوان مركز و محور داراي حقوقي است كه بايد محترم شمرده شود. جوامع زماني به پيشرفت همه جانبه دست مي يابند كه حقوق همۀ افراد آن رعايت گردد؛ اما هرگاه حقوق انسان هايي ناديده گرفته شود و به تبع آن ظلم و بي عدالتي رواج يابد، مطمئناً ثبات و امنيّت از بين خواهد رفت و كشت و كشتار و جنگ و درگيري جايگزين آن مي گردد به گونه اي كه امروزه بيشتر جنگ ها و خون ريزي ها به خاطر عدم احقاق حقوق انسان هاست. ادبيّات هميشه به عنوان زبان حقوق بشر وظيفۀ مهمّي در آموزش، گسترش مفاهيم آن و حتّي احقاق آن حقوق بر عهده دارد و معمولاً اين ادبيّات است كه بيشتر كساني كه حقوق انسان را زير پا مي گذارند به چالش مي كشاند. ادبيّات معاصر ما نيز همراه با تحوّلات داخلي و جهاني اين وظيفۀ مهم را به عهده مي كشد و شاعران و نويسندگان مختلفي در آثار خود به گونه هاي مختلف به حقوق انساني مي پرداختند و مي پردازند. از جملۀ آن ها فروغ فرخزاد يكي از مشهورترين شاعران معاصر است كه با اين حال كه عمر كوتاهي داشت، اما با اين حال بسياري از موارد حقوق انساني به خصوص حقوق فردي و خانوادگي را در شعر خود بيان نموده است.