ريشه يابي جشن هاي آتش و آداب و رسوم آن در فرهنگ هاي ملل مختلف

جشن آتش كه هزاران سال قدمت دارد. صورت همگاني اين آيين در بسياري از نقاط ايران محدود شده و يا از بين رفته است. مضمون اين نمايش آييني مبارزه ي بين نور و ظلمت است. نقطه اوج نمايش كه برافروختن آتش بزرگ است، همواره با جلوه هاي نمايشي و مشاركت شركت كنندگان، در فرهنگ و آداب ملل گوناگون بسان سواراني كه به عنوان سپاه زمستان به كوه آتش هجوم مي بردند، همراه بوده است. هزاران‌سال است كه بشر با افروختن آتش، تماشاگر نور افشاني آن مي‌شود. چه نور و روشنايي و زاينده‌ي آن در درازاي تاريخ يعني آتش احترامي خاص در ميان اقوام گوناگون بشر دارد.سابقه جشن هاي آتش بازي كه در بسياري از فرهنگ هاي جهان متداول است به دوران نياكان بشر باز ميگردد. بسياري از اين جشن ها در پايان تابستان، برگزارمي شود اين مقاله باهدف آشنايي با جشن آتش درفرهنگهاي ملل و مختلف وبررسي نماد آتش انجام گرفته است كه بعنوان‌ ‌‌‌يـكي‌ از عناصر بنيادي، در تكوين هستي و در جهان مادي به شمار مي‌آيد. با‌ رويكرد‌ به‌ ارزش و اهميت آن در زنـدگي بـشر، از دوره ‌هاي باستان تاكنون، روايت‌هاي اعتقادي و آييني‌ زيادي را نقل كرده‌اند.اين آيين كه در ملت هاي مختلف به شكلهاي متفاوتي برگزار مي شود روايت‌هايي از واقعيت‌هاي زندگي دوره باستان رابه ياد مي آورند؛ كه بـعدها به صورت نمادهايي‌ در‌ دوره‌هاي پسين درآمدند.اين پژوهش با روش تحليلي و توصيفي به ريشه يابي جشن هاي آتش در ملل اسكانديناوي (سوئد ،فنلاند،دانمارك،نروژ) و هند وچين و همينطور بازتاب آن در متون اساطيري و حماسي ايـران،اوستا و شاهشنامه ي فردوسي مي پردازد.