رثاء فاطمه معصومه (س) در شعر عربي

حضرت فاطمه معصومه (س) دخت هفتمين پيشواي آسمان ولايت و امامت نگين شهر قم است. وي كه امام صادق (ع) سال ها قبل از ميلادش ، بشارت تولدش را داده اند ، با قدوم خود شهر مقدس قم را آبرو و اعتبار بخشيدند و درياي علم را در اين شهر جاري ساختند. وي خزانه علم ، تقوا و عصمت بودند و آنقدر مورد كرامت خاندان عصمت بودند كه پدر بزرگ، مبشر ميلادش و پدر عطا كننده مدال پر افتخار "فداها ابوها" و برادر اهدا كننده زيارت ماثوره به وي شدند. متون عربي به خصوص نظم در دوران هاي ادبي گذشته گوياي تهي بودن ادبيات عربي از توصيف نوراني اين شخصيت است. با توجه به اينكه ادبيات فارسي در ستايش و توصيف اين بانوي كريمه غني است ، شايد دليل اندك بودن اشعار عربي را ميتوان اين نكته را دريافت كه وجود مرقد مطهر كريمه اهل بيت (ع) در ايران باعث غفلت ادباي عربي نسبت به اين شفيعه محشر شده است. لذا ميتوان گفت : يكي از عوامل موثر در شناسايي شخصيت ها و عنايت ادبيات به ايشان محيطي است كه وي در آنجا حضور دارد . به عبارت ديگر شخصيت ها هر كجا باشند ادبيات زبان آن مكان نسبت به ساير زبان ها ميباشد و توصيف كننده ي ايشان خواهد بود . خوشبختانه در اشعار عربي معاصر به اين موضوع بيشتر توجه شده است و اشعار متنوعي هر چند محدود در توصيف ، مدح و رثاي آن حضرت سروده شده است . البته تعداد اين سروده ها در مقايسه با سروده هاي فارسي قابل مقايسه نيست. در اين مقاله موضوع رثاء آن حضرت در برخي سروده ها بررسي و تحليل شده است .