مكان‌يابي پَرسواَ، پَرسواَش، پَرسَمَش و پَرسومَش: يك تجديد نظر

The Localization of Parsua, Parsuaš, Parsamaš and Parsumaš: a recosideration

از قرن 19‌م. تا به امروز بحث‌هاي زيادي درخصوص مكان‌يابي نام­جاي‌هاي پَرسواَ، پَرسواَش، پَرسَمش و پرسومَش در منابع آشوري، اورارتويي و بابلي انجام‌ شده است. پژوهشگران، نواحي مختلفي ازجمله جنوب درياچه‌ي اروميه، زاگرس مركزي و پارس را پيشنهاد كرده‌اند. اغلب اين‌گونه تصور مي‌شود كه اين اسامي از قرن 9 پ.م تا دوره‌ي سارگن دوم را مي‌توان در زاگرس مركزي مكان‌يابي نمود؛ اما با روي‌كار‌آمدن سنخريب تغييري در مكان‌يابي اين نام­جاي‌ها رخ مي‌دهد و بررسي منابع نشان مي‌دهد كه اين نام­جاي‌ها ديگر اشاره به زاگرس مركزي نداشته و مي‌بايست آن‌ها را در پارس مكان‌يابي كرد. هرچند مكان‌يابي پَرسواَ و پَرسواَش در زاگرس مركزي منطقي مي‌نمايد، به نظر مي‌رسد كه بررسي منابع آشوري به­ويژه دوره‌ي سارگن دوم و آشورباني‌پال و مقايسه‌ ي آن‌ها با ساير منابع بسياري از اين نظريات را با ترديد جدي مواجه مي‌كند.

There exist many discussions about the localization of Parsua/Parsuaš and Parsamaš / Parsumaš in Assyrian, Urartian, Babylonian and Elamite sources. In this case several areas, including south lake Urmia, the central Zagros and Pars region have been suggested. There is a consensus among scholars for localization of all of these toponym in central Zagros from the 9th century BC to the reign of Sargon II. But following the reign of Sennacherib, they should be localized in southern Zagros, Pars region not in central Zagros. It seems that the central Zagros is quite accord only for Parsua/Parsuaš, but examination of the sources, especially Sargon II and Ashurbanipal’s and comparing them with Babylonian and Elamite sources challenge many of these theories.